เกลียดแรกพบ จบที่รัก

เจอกันครั้งแรกก็ต้องปะทะฝีปากกัน แต่มันดันมาบอกรักและตามจีบซะงั้น

“ตั้งใจเรียนด้วย เย็นนี้กูมารับ” ผมยื่นหมวกกันน็อคให้มันก่อนจะเซทผมให้เข้าทรง
“ไม่ต้องมารับก็ได้”
“อย่าเถียงสิ เดี๋ยวจะมารับ” เฮ้อ ไม่สามารถพูดอะไรได้จริงๆ หมอภาษาอะไรวะ
“เออๆ แล้วแต่มึงก็แล้วกัน” ผมไม่อยากจะเถียงกับมันเลยหันหลังพร้อมจะเดินเข้าคณะ กระชับกระเป๋าสะพายให้มั่น
“เดี๋ยวก่อน” อะไรของมันอีก
“มีอะไร กูจะเข้าไปเรียน” มันไม่พูดอะไรแต่กวักมือเรียกผมเข้าไปหา น่ารำคาญจริงเลยแต่ก็นะ ขาผมก็ก้าวเข้าไปหามันที่นั่งอยู่มอเตอร์ไซค์พร้อมถือหมวกกันน็อคอยู่ดี
“เอาหูมานี้” ทำไมต้องกระซิบด้วยวะ พูดไม่เป็นรึไง ผมทำสีหน้ารำคาญเล็กน้อยก่อนจะยื่นหูเข้าไปหามัน บอกแล้วไงครับว่าความรู้สึกคนเรามันเข้าใจยาก
จุ๊บ
“ตั้งใจเรียนนะครับ” ไอ้ ไอ้บ้าเอ๊ย