My bride เจ้าสาวของผมคนเดียว

...ความผิดพลาดในคืนนั้น ได้แปรเปลี่ยนเป็นความรัก...

“คุณ เดินดีๆซิคะ” ปักปิ่นประคองร่างสูงใหญ่ที่บ่นพึมพำมาตลอดทางเข้ามาภายในบ้านหลังใหญ่
ร่างกายของหญิงสาวเล็กแต่ต้องมาแบกผู้ชายตัวสูงใหญ่ขึ้นไปบนห้องเธอคงไม่ไหว จึงปล่อยเขาลงนอนบนโซฟาชั้นล่างที่เขานอนเมื่อคืน
“โฮ้ย ร้อน ร้อนไปหมดเลย!!” เขาโหวกเหวกโวยวายเสียงดังลั่นและยกมือขึ้นมาพยายามจะปลดกระดุมเสื้อออก
“นี่คุณ” ปักปิ่นที่เดินหายเข้าไปในครัวและเดินออกมาพร้อมกะละมังและผ้าผืนเล็กก็รีบตรงเข้ามาเช็ดตัวให้เขา
“ฉันร้อนไปหมดแล้ว เช็ดดีๆสิ”
มือเรียวสวยวางผ้าไว้บนซอกคอค่อยๆเช็ดเบาๆให้ความร้อนที่เขามีอยู่มันมลายหายไป ชายหนุ่มเริ่มเงียบเมื่อเธอเริ่มเช็ดบนร่างกายของเขา ใจจริงเธอก็ไม่กล้าที่จะเปิดเสื้อของเขาออกหรอก แต่ก็ต้องทำเพราะให้เขาได้นอนหลับสบายในคืนนี้
“อื้ม…” ร่างสูงใหญ่ตะแคงตัวและวางมือไว้บนตักของหญิงสาว
ปักปิ่นจ้องมองใบหน้าหล่อนิ่ง ยามที่เขาหลับเขาก็เปรียบเหมือนเสือสิ้นฤทธิ์ ไม่มีสิทธิ์ทำอะไรเธอได้ แค่มองหน้าก็ทำให้เธออดอมยิ้มไม่ได้
หญิงสาวลุกขึ้นจากโซฟาเพื่อจะเอากะละมังไปวางตรงโต๊ะกลาง แต่ทว่า…เอวบางของเธอกลับถูกรวบรัดด้วยท่อนแขนหนาแน่น
“นี่!!” เธอเอ่ยเสียงเอ็ดเพราะคิดว่าชายหนุ่มคงละเมอแต่นั่นไม่ใช่เมื่อเธอหันใบหน้าไปสบมองชายหนุ่มกลับนอนมองเธอตาแป๋วแถมยังคลี่ยิ้มมาให้เธอเสียด้วย
“นี่คุณไม่ได้เมาหรอคะ”
“ผมไม่ใช่คนคออ่อนขนาดนั้นและอีกอย่างผมเมาผมก็ไม่ค่อยหลับหรอก แต่ผมเมาแล้วผมจะ…” ชายหนุ่มพยุงตัวเองลุกขึ้นนั่งซ้อนหลังของหญิงสาว ใบหน้าหล่อยื่นเข้ามาสูดดมกลิ่นหอมจากคอขาว
“คุณภีม จะทำอะไรคะ” เธอเริ่มไม่ไว้ใจรีบพาตัวเองลุกขึ้นทันที
“ปิ่น ฉันรู้สึกดีจริงๆนะตอนฉันอยู่ใกล้เธอ” เขาเอ่ยเสียงหวาน
ปักปิ่นยืนกำชายเสื้อตัวเองแน่น นัยต์ตาคู่สวยมองใบหน้าหล่อด้วยความสับสนหัวใจ ทำไมหัวใจของเธอเต้นเร็วผิดปกติเมื่อมองหรืออยู่ใกล้เขา
“อ๊ะ…อื้อ คุณภีมคะ” หญิงสาวถูกกระโจนเข้าใส่อย่างไม่ทันได้ตั้งตัว ริมฝีปากสวยนั้นถูกครอบครองไปแล้ว เธอพยายามจะดันอกแกร่งให้ออกไปแต่ไม่เป็นผล
“อื้อ คุณภีม ปล่อยนะคะ” ร่างบางกำลังถูกกอดรัดแน่นและร่างกายของเธอกำลังถูกพาไปในมุมของบ้าน
“ฉันรู้สึกดีกับเธอจริงนะ ฉันไม่ได้รักพี่สาวเธอเลย ฉันไม่ได้อยากแต่งงานกับพี่สาวเธอเลยด้วยซ้ำ” ใบหน้าหล่อก้มหน้าซุกไซร้ลงไปบนซอกคอขาวเนียน
“อื้อ คุณอย่าพูดแบบนี้นะคะ คุณหยุดการกระทำของคุณเถอะคะ อื้อ คุณภีม…” หญิงสาวพยายามจะดันให้ภีรเมฆออกไปแต่ดูเหมือนว่าเขาจะดึงดันไม่ยอมถอยออก