โปรดอย่าร้ายได้ไหมคะ

เขาขโมยเธอออกมาจากงานแต่งงาน เพราะต้องการแก้แค้นพ่อของเธอ เขากักขังเธอ บดขยี้จนแหลกแทบไม่เหลือชิ้นดี แต่ยิ่งเขาร้ายกับเธอมากเท่าไหร่ ก็เหมือนจะยิ่งอยากอยู่ใกล้เธอมากเท่านั้น

“คุณมาเฟีย…” หญิงสาวยืนเก้กังอยู่ที่กลางห้อง มองไปยังเตียงนอนแล้วหัวใจก็หวิวๆขึ้นมา อดคิดไม่ได้ว่าเธอต้องโง่มากที่เลือกทางนี้ นี่มันความคิดที่ผิดพลาด แต่หากเธอไม่ทำ สุดท้ายโปรดก็จะลากพี่สาวของเธอเข้ามายุ่งด้วย ซึ่งเธอไม่ต้องการให้มันเป็นแบบนั้น
“ฉันเคยบอกชื่อเธอไปแล้วนี่”
หมับ!
ฟอด!
“อ๊ะ! คะ…คุณ!” ร่างบางแข็งทื่อไปทั่วทุกส่วน เมื่อถูกจู่โจมเข้ากอดจากทางด้านหลัง แถมยังถูกซุกหน้าหอมซอกคออย่างไม่ทันได้ตั้งตัว
“หืม? เรียกชื่อฉันสิ จะมาเรียกว่าคุณมาเฟียทำไม? ฉันชื่อโปรด…ไม่ได้ชื่อมาเฟีย”
“ปล่อยฉันนะคะ!” ของขวัญเริ่มดิ้น เมื่อคนด้านหลังไม่ยอมหยุดโลมเลียผิวกายของเธอ
“เธอมาให้ฉันเอาไม่ใช่หรือไง? ยอมเอาตัวเข้าแลกเพื่อที่ฉันจะได้ไม่แตะต้องพี่สาวเธอ…แล้วจะขัดขืนทำไม?”
“คุณมาเฟีย! ปล่อยฉันค่ะ!”
“ฉันชื่อโปรด! หรืออยากให้ฉันเรียกเธอว่ายายนางพยาบาลล่ะ?!” ขณะที่เอ่ยออกมาแบบนั้น เขาก็จับร่างบางให้หมุนตัวกลับมาเผชิญหน้ากับเขา จ้องลึกลงไปในดวงตากลมโตคู่สั่นไหว อยากจะขย้ำเธอจริงๆ ยิ่งได้กลิ่นหอมๆ ได้เห็นว่าเธอตื่นกลัวแต่ก็ยังทำใจดีสู้เสือ เขาก็ยิ่งอยากจะบดขยี้เธอให้มันมือ
“คุณโปรด…ฉันมาเพื่อเจรจาค่ะ!”
“หึ! ยังมีอะไรให้ต้องเจรจาอีก? คิดจะก่อสงครามน้ำลายหรือไง? วันนี้ฉันไม่มีอารมณ์ทำสงคราม มีแต่อารมณ์อยาก…อยากกระแทกเธอแรงๆ”
“พูดจาสมกับเป็นคนป่าเถื่อนเลยนะคะ คงชอบมากสินะคะที่ได้ย่ำยีคนไม่มีทางสู้ด้วยคำพูดแบบนั้น!”
“ลืมเหรอว่าเธอเป็นคนโทรหาฉันเอง เธอยินยอมที่จะมาหาฉันถึงที่ ทั้งๆที่รู้ว่ามาแล้วจะต้องเจอกับอะไร”
“…” ใช่ เขาพูดถูก เธอรู้แก่ใจดีอยู่แล้วว่าถ้ามาจะต้องเจอกับอะไร แต่ทำไม…เธอถึงยังทำใจยอมรับมันไม่ได้ ก็แค่…นอนกับเขาเอง แค่เสียตัวให้เขา เพื่อเบนความสนใจ ให้เขาเพ่งเล็งมาที่เธอแค่คนเดียว
“ว่าไง?”
“จะสัญญาได้ไหมคะ?” น้ำเสียงนั้นสั่นเครือ เมื่อต้องเตรียมใจที่จะเสียตัว เธอก็อยากจะร้องไห้ออกมา “ฮึก! จะสัญญากับฉันได้ไหมว่าคุณจะไม่ทำร้ายพ่อแม่และพี่สาวฉัน…ถ้าหากว่าฉันยอมมีอะไรกับคุณ”

ฝากนิยายเรื่อง โปรดอย่าร้ายได้ไหมคะ ไว้ในอ้อมกอดของทุกคนด้วยนะคะ