ศึกไสยเวทย์ ตอน ตะลุยแดนไอยคุปต์ เล่ม 3

การผจญภัยในดินแดนไอยคุปต์ยังไม่สิ้นสุด...และคุ่ต่อสู้ครั้งนี้คือ
------------------------------------
หนุ่มจอมคาถาอดถามหาสาเหตุไม่ได้ “แล้วทำไมเทพเจ้าที่คนบูชาจึงประทานกองทัพมาให้คนเลวทำร้ายมนุษย์?”
สารวัตรจามาลพูดขึ้นว่า “นั่นก็เป็นสิ่งที่ผมเองสงสัยนะ จนผมเกิดคำถามขึ้นมาว่า...คนเราเกิดมาเพื่ออะไร บางศาสนาก็บอกว่า...เกิดมาเพื่อใช้กรรม และบางศาสนาก็บอกว่า...คนเราเกิดมาตามประสงค์ของพระเจ้า..บางคนที่ทดท้อต่อโชคชะตาก็ประชดว่าเพื่อเป็นของเล่นของพระเจ้าเท่านั้น และผมเองก็คิดว่าพระเจ้าไม่ได้เฉพาะมีด้านสว่างอย่างเดียว ในโลกนี้ต้องมีบาลานซ์กัน พระเจ้าจึงมีร่างที่เป็นด้านมืดด้วย พลังของพระเจ้าด้านสว่างคือการสร้างสรรค์ พระเจ้าแห่งด้านมืดคือการทำลาย พระเจ้าสร้างโลก สร้างมนุษย์ สร้างสิ่งมีชีวิตขึ้นมา พระเจ้าด้านมืดก็มีหน้าที่ซึ่งจะทำลายสิ่งที่มีชีวิตและความสวยงามเหล่านั้น นั่นคือการคานอำนาจกันของโลกนี้ตามหลักวิทยาศาสตร์ที่ว่า มีบวกย่อมมีลบ มีมืดย่อมมีสว่าง มีน้ำย่อมมีไฟ แต่ถ้าถ้าพระเจ้าฝ่ายสร้างสรรค์เกิดหมดแรงเอาดื้อๆและขอนั่งดูเฉยๆ อะไรจะเกิดขึ้น”
“หมายความว่า..การคืนชีพของกองทัพอะไรนั่นเป็นประสงค์การกวาดล้างมนุษย์ของพระเจ้าด้านมืดหรือ?”
มินตราถามแทรกขึ้นมา สารวัตรจามาลตอบเสียงเรียบๆ “มันเป็นแค่ข้อสันนิษฐานเท่านั้น..”
“ถ้าคิดอย่างงั้น ผมก็มีคำถามนะ..” หนุ่มจอมคาถาชาวไทยแทรกขึ้นมา “คำถามคือว่า ถ้าหากสิ่งมีชีวิตที่พระเจ้าให้กำเนิดไม่ยอมให้ถูกทำลายล่ะ......แล้วสิ่งมีชีวิตที่พระเจ้าสร้างนั้นจะลุกขึ้นมาสู้กับพระเจ้าได้ไหม?”
ทุกคนที่นั่งร่วมโต๊ะต่างหันมามองหนุ่มจอมคาถาเมื่อเขาพูดขึ้น แต่อดีตสาวนักล่าพูดขึ้นว่า “คำตอบสำหรับฉันคือ ‘ได้สิ’กองทัพนั่นถึงจะมีตำนานเป็นถึงเทพที่ชาวอียิปต์นับถือ แต่ถ้าหากสิ่งนั้นมาเข่นฆ่าและทำลายล้างชีวิตมนุษย์อย่างโหดร้ายไร้ความปราณีละก็...สำหรับฉันแล้วมันก็ไม่ต่างจากสัตว์เดรัชฉานหรอก และฉันจะขอสู้กับมันให้ถึงที่สุด...”