เอื้อมเดือน

เมื่อทำหน้าที่เรียบร้อยก็คิดจะกลับบ้าน การอยู่ห้องทำงานของเขาไม่เป็นเรื่องที่ดีเท่าไหร่
“เดี๋ยวก่อน” พอหมุนกายจะออกจากห้อง ก็ถูกรั้งเอาไว้จนต้องหันกลับมาเผชิญหน้า
“เรื่องเมื่อกี้ฉันพูดไปตามสถานการณ์ แต่ระหว่างเรายังเป็นเหมือนเดิม ถ้าเด็กเกิดมาเธอต้องออกจากบ้านฉัน” นั่นสินะ...เผลอคิดอะไรเข้าข้างตัวเองทำไมล่ะแก้มใส
ระหว่างเธอกับเขาก็แค่ความผิดพลาด เด็กที่เกิดมาไม่ได้เกิดจากความตั้งใจสักหน่อย แถมชายหนุ่มยังไม่เชื่อว่าเป็นลูกของตน คิดจะไล่เธอออกจากบ้านทุกเวลา ทว่าต่อจากนี้อาจยากหน่อยเพราะมีใบทะเบียนสมรสกันไว้อีกชั้น
“ค่ะ” แล้วจะให้เธอพูดอะไรได้อีก เขาวางแผนทุกอย่างไว้แล้ว
“อ้อ แล้วอย่าคิดว่าใบทะเบียนสมรสจะช่วยอะไรเธอได้ ถ้าฉันอยากหย่าเธอต้องหย่า” บอกอย่างเอาแต่ใจ เขาไม่มีทางอยู่กับเธอไปตลอดแน่ ถึงจะเป็นคำสั่งของคุณปริมกมลก็ตาม
ผู้หญิงร้อยเล่ห์มากมารยาแบบนี้ ใครจะรักลง...ไม่ใช่เขาล่ะ