เจิ้งเหวินเสียนทิ้งข้าละน่าดู

ในเมื่อฉันได้ชื่อว่าเป็นภรรยา ถึงจะมีคนรักอยู่แล้วก็ต้องเลิก เพราะนี่ไม่ใช่หานลู่เหมยคนเดิมอีกแล้วและฉันก็ไม่คิดที่จะยอมยกสามีตัวเองให้ใคร หรือหน้าไหนทั้งนั้น



คำแนะนำเรื่อง


ความอุ่นวาบภายในช่องท้อง กับสัมผัสแนบชิด พร้อมแก่นกายที่เสียบคาอยู่หยุดนิ่ง บอกให้หานลู่เหมยรู้ว่า บทเพลงรักที่บรรเลงอยู่ สิ้นสุดลงแล้ว


"ท่านพี่ หายโกรธข้าหรือยังเจ้าคะ"


หานลู่เหมยยื่นไปโอบรอบเอวคนพี่ พร้อมกับถามขึ้น


"คราวหลัง ถ้าข้าเห็นเจ้ากอดกับชายอื่นอีก ข้าจะไม่ไว้หน้าและการลงโทษ จะไม่เพียงแค่นี้ เจ้ารู้ใช่หรือไม่"


"ข้ารู้เจ้าค่ะท่านพี่ ข้าไม่ได้ตั้งใจเสียหน่อย ข้าไม่ทันตั้งตัวด้วยซ้ำ คราวหน้าข้าจะระวัง ท่านพี่หายโกรธแล้วใช่หรือไม่"


"ยัง"


"อ้าว! ไหนว่าหายโกรธแล้วไงเจ้าคะ"


ข้าจะหายโกรธ แต่ว่าคืนนี้ ข้าจะตักตวงความสุขจากเจ้าทั้งคืน จบจนรุ่งเช้า เมื่อถึงครานั้นข้าจะหายโกรธเจ้า"


"อ๊ะ!!...."


แรงกระแทกของสะโพกเบื้อล่าง กับบทเพลงรักที่วาบหวาม เกิดขึ้นอีกครั้ง และครั้งนี้ มันคงจะยาวนานจนนางแทบหมดแรงเลยทีเดียว