พันธะม่ายสวาทยากูซ่า

“คุณเคยบอกผม คุณอยากจะมีลูกสาวกับลูกชายอย่างละคน แต่งงานกับคนปกติก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป ความฝันของคุณผมไม่สามารถให้มันได้คุณจึงตัดสินใจจากไป มันก็จริงอย่างที่คุณบอก แต่จะให้ทำยังไงล่ะ ในเมื่อผมอยากได้คุณจนแทบบ้า ยิ่งเวลานานมากขึ้นเท่าไหร่ ความสุขที่คุณเคยมอบให้แก่ผมก็กลายเป็นแผลกลัดหนอง มันฝังใจไปทุกอณูความทรงจำของผม สุดท้ายแล้วเมื่อคุณกำเนิดลูกชายคนเล็กได้สำเร็จ ผมก็ตัดสินใจที่จะลงมือกับคุณทันที”
ฟังดูเป็นสไตล์ที่ไม่เลว ฉันทำหน้าชื่นชมเล็กน้อย “อย่างน้อยๆ คุณก็ยังให้โอกาสมาพูดกับฉัน ในบ้านของฉัน แถมยังพกที่เขี่ยบุหรี่ราคาแพงแบบนี้มาสำหรับสนทนาโดยเฉพาะแบบนี้ ก็ถือว่าได้รับเกียรติไม่น้อยเลยนะ”
“มีเพียงแค่คุณเท่านั้นแหละ กันยา หรือจะให้เรียกชื่อเก่าของคุณดีล่ะ โฮชิโนะ”
“ชื่อนั้นมันเป็นชื่อสมัยม.ปลายล่ะนะ ชีวิตที่มีแต่สีสันและเต็มไปด้วยดวงดาวของตึกต่างๆในตอนนั้น จะเรียกแบบไหนก็ตามใจคุณเถอะ”