รอยชังในรัก

ผู้หญิงคนหนึ่งมีหน้าตาเหมือนแฟนเก่าของเขา
แพรนารีได้เข้ามาในชีวิตชายหนุ่ม ทำให้หลายครั้งที่เข้าใจผิดหลายครั้งที่ชิงชังหล่อน

...รอยชังยังคงเป็นรอยชังต่อไปหรือจะแปรเปลี่ยนเป็นความรัก
ติดตามได้ในรอยชังในรักค่ะ
.....

“ไม่ต้องรังเกียจผมขนาดนั้นหรอก”
“แพรไม่ได้รังเกียจหรอกค่ะ แต่พี่ติณก็เป็นผู้บริหารแพรก็ต้องวางตัวเป็นให้สมกับที่เป็นลูกจ้าง” เขามองหล่อนแวบหนึ่ง ก่อนปลดเนคไทค์ออกลวกๆ นั่งในท่าสบายๆไม่ใส่ใจกับการวางตัวของหล่อน ตัวจริงเขาไม่ได้ถือตัวอย่างตอนทำงานเขาออกจะเป็นกันเองกันคนรอบข้างอย่างเอกพงษ์เป็นต้นนั่นไง
“ผมจะตีความว่าคุณรังเกียจผม” หล่อนเม้มปากเป็นเส้นตรง อย่างนี้หล่อนจะตีความว่าเขาใส่ร้ายหล่อนได้ไหม
“แพรก็จะตีความว่าพี่ติณมองโลกคับแคบ” เขาหัวเราะหึในลำคอ แฟนไอ้เอกนับวันจะอวดดีขึ้นมากขึ้นทุกวัน เขาขยับมานั่งใกล้หล่อนมากขึ้น อาการอยากแกล้งแกมหมั่นไส้เริ่มแผลงฤทธิ์ หญิงสาวพยายามแล้วที่จะไม่ทำตาขวางแต่สุดท้ายก็อดที่จะค้อนเขาไม่ได้ จากนั้นร่างบางก็ลุกพรวดขึ้นมาดื้อๆไม่อยากนั่งตรงนั้นอีก
“ผมไม่ใช่ตัวเชื้อโรคไม่ต้องรังเกียจขนาดนั้น”
“ไม่ได้รังเกียจหรอก แต่พี่เอกเป็นแฟนแพรนี่คะแพรก็ต้องเกรงใจเป็นธรรมดา”
“ผมไม่คิดจะแตะต้องตัวคุณ คุณเองก็เถอะลับหลังไอ้เอกไปทำอะไรไว้บ้าง ถึงได้ระแวงขนาดนี้” เขาจงใจยิงคำถามจี้ใจดำหล่อน


ฝากคอมเมนต์กดหัวใจให้ด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ