เล่ห์รักผู้ชายสารเลว

“ชอบถ่ายรูปแบบนี้เหรอ?”พี่ลูคัสหันมาถามฉันพลางชี้นิ้วไปที่รูปที่ติดฝาผนังเป็นรูปโป๊เปลือยเกือบทั้งหมดและที่สำคัญเป็นหุ่นของฉันจริงๆไม่ใช่ของสแตนอิน
“ไม่ได้ชอบหรอกค่ะ…แต่มันจำเป็น”ฉันตอบเขาไปพลางลากกระเป๋าเข้าไปหาเขา เขาก็พยักหน้าและเดินนำหน้าฉันออกมา ฉันก็มองตามแผ่นหลังกว้างของเขาอย่างงงๆฉันนึกว่าเขาจะช่วยฉันเข็นกระเป๋าซะอีกน่ะเนี่ยใจร้ายชะมัด
“จำเป็นถึงขนาดไหนเหรอที่ยอมให้คนอื่นดูน่ะ”พี่ลูคัสเอ่ยถามฉันหลังจากที่เราสองคนอยู่ในลิฟต์แล้วเขายืนอยู่ข้างหน้าฉันโดยเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงผิดกับฉันที่ถือของพะลุงพะลังไปหมด
“ที่จริงเจทำเพื่อเรียกร้องใครบางคนนะคะทำมาหลายปีพยายามทำตัวเองให้เด่นเพื่อจะให้เขาหันมาสนใจบ้าง….แต่เขาก็ไม่เคยมองเห็นเจเลยสักครั้ง”
“เพราะเธอไม่สวยไม่เซ็กซี่พอมั้ง”พี่ลูคัสหันมาบอกฉันพลางยักคิ้วให้ฉันหนึ่งทีเป็นจังหวะที่ประตูลิฟต์เปิดออกพอดีเขาก็ก้าวขาเดินออกไปจากลิฟต์เลย ฉันก็ลากกระเป๋าและถือกระเป๋าใบใหญ่อีกสองใบอย่างทุลักทุเล