ปักหลักรักข้างรั้ว

พรรษชล สาวสวยขี้ระแวง ที่มีความหลังฝังใจอันเจ็บปวดจนปฏิเสธผู้ชายทุกคน
เมธานนท์ ผู้ชายลึกลับ ที่ย้ายมาอยู่ข้างบ้าน แต่สั่นไหวหัวใจตายด้านของหญิงสาวข้างบ้านให้เต้นแรงทุกครั้งที่สบตา

งานนี้ใครจะเป็นคนข้ามเส้นกั้นความรู้สึกมาก่อน ในเมื่อต่างฝ่ายต่างมีปมในใจที่ยังแกะไม่ออกเหมือนๆ กัน

******************

“ทำไมคุณถึงได้ผลักไสผมอยู่ตลอดเวลาเลยนะ” ชายหนุ่มพูดเสียงห้วนเหมือนเด็กที่ถูกขัดใจ
“กุ้งไม่ได้ผลักไสอะไรคุณหรอกค่ะ เราแค่ยังไม่สนิทกันมากพอที่จะคุยสัพเพเหระกันเท่านั้นเอง” เธอว่าพลางเช็ดมือให้แห้ง แล้วหันหลังจะเดินออกจากห้องครัวไป
ชายหนุ่มเดินตามมาปิดสวิตช์ไฟในห้องให้ดับลง เหลือเพียงแสงจากดวงจันทร์ด้านนอกที่ส่องสว่างลอดเข้ามาพอให้มองเห็นกันได้ แล้วเขาก็คว้าข้อศอกเธอให้หันกลับมาประจันหน้ากับเขา
“นี่เรายังไม่สนิทกันอีกเหรอ ผมจูบคุณ แล้วคุณก็จูบตอบผม ดูดลิ้นผมอย่างแรงด้วย คุณยังว่าเราไม่สนิทกันได้ยังไง”
“นั่นมัน เพราะอารมณ์พาไปต่างหากล่ะ คุณอย่าลืมสิว่า เราเพิ่งคุยกันได้แค่สองวันเท่าน้ันเอง”
“จำนวนวันมันไม่เกี่ยวหรอกกุ้งแก้ว ตอนที่ผมย้ายมาอยู่ที่นี่วันแรกน่ะ ผมยังรู้ตัวเองตั้งแต่ตอนที่เจอคุณยืนอยู่หน้าบ้านเลย ว่าผมชอบคุณ ชอบมากๆ ด้วย”
“ผู้ชายก็ชอบใครง่ายอย่างนี้กันทั้งน้ันแหละ” เธอตอบกลับเสียงเกรี้ยวกราด นึกเคืองใจที่รู้สึกเหมือนถูกเขาบีบบังคับให้ต้องตัดสินใจ
เมธานนท์ตกใจที่ปฏิกิริยาของเธอดูรุนแรงเกินเหตุ เขาจึงผ่อนเสียงให้อ่อนลง
“ผมไม่รู้หรอกนะว่าคุณกำลังเอาผมไปเทียบกับใคร แต่รู้ไว้ด้วยว่า ผมไม่ใช่ผู้ชายประเภทนั้น”