นางอัปลักษณ์ยั่วสวาท

เธอมีใบหน้าที่แสนอัปลักษณ์ จนเขามิอาจทนดูใบหน้าของนางได้ แต่เธอกลับมีเรือนกายที่แสนเย้ายวนใจ จนเขาหลงใหลและถอนตัวไม่ขึ้น


กลางดึกฝนตกกระหน่ำลงมาอย่างหนัก ทำให้เธอสะดุ้งตื่นมองออกไปด้านนอกก็มีแต่เสียงฝน วงแขนของผู้เป็นสามีก็เอื้อมมาโอบกอดเธอให้ลงไปนอนท่ามกลางความมืดมิด ชายหนุ่มสวมกอดเธอไว้แน่น

“ข้าอยากจูบเจ้ายิ่งนัก” เขาบอกก่อนจะเลิกผ้าคลุมหน้าเธอขึ้น เห็นแค่ริมฝีปาก เขาก้มลงจุมพิตเธอทันที ริมฝีปากอวบอิ่มนั้นสร้างความรัญจวนใจให้เข้ายิ่งนัก เขาดูดดึงขบเม้มอย่างนุ่มนวลอ่อนหวานก่อนจะปลดอาภรณ์ออกจากร่างเสลาสล้างนั้น

“ข้าคิดถึงกายเจ้ายิ่งนัก ไม่มีกายหญิงใดสร้างความสุขให้ข้าได้เท่าเจ้า” เขาพูดอย่างลุ่มหลง ฟ้อนเฟ้นกายสาวจนไม่สนใจพายุฝนที่กระหน่ำอยู่ภายนอกแต่ภายในห้องที่มืดมิดกลับรุนแรงด้วยพายุสวาท

ถ้าหากภรรยาที่ร้องอยู่ใต้ร่างเขามีใบหน้าที่งดงามเช่นสตรีนางนั้น เขาจะมีความสุขมากเพียงใดชายหนุ่มคิด เขาจะเฝ้าดอมดมเธอตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเล็บเลย



ห้ามลอกเลียนแบบหรือดัดแปลงดดยไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด