หนึ่งเดือนสี่สามเดือนเก้า

เพราะคืนที่ฝนตกในวันนั้น ทำให้ ‘อคิน’ คนที่พูดไม่ค่อยเก่ง วัน ๆ ทำแต่งาน อ่านแต่วิจัย หลงใหลในฟิสิกส์และชอบกินขนมหวาน ได้บังเอิญเจอกับแมวตัวหนึ่งที่น่ารักจนต้องฝากตัวเป็นทาสแมวอย่างเลี่ยงไม่ได้ แต่ด้วยความที่คอนโดห้ามเลี้ยงสัตว์ เขาจึงต้องพาเจ้าแมวเหมียวผู้เป็นเจ้านายไปฝากไว้กับร้านกาแฟแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นดั่งร้านเวทมนตร์ที่เข้าไปทีไรก็มักได้รับความสุข และความสบายใจกลับมาเสมอ ยิ่งไปกว่านั้นเจ้าของร้านอย่าง ‘นรินทร์’ ผู้ที่ชื่นชอบในงานศิลป์และทำขนมหวานอร่อย ได้ทำให้หัวใจของชายหนุ่มผู้หลงใหลในฟิสิกส์และชอบขนมหวานให้เปลี่ยนไปตลอดกาล...


“เราจะทำครัวซองต์ไว้ให้นะ”
“ใส่ใจเยอะ ๆ นะครับ”
“อื้อ เราจะใส่ใจทำให้อย่างดีเลย”
“หมายถึงหัวใจของนรินทร์น่ะ ใส่เยอะ ๆ นะครับ”