ฝากรักไว้ที่ปลายรุ้ง

ถึงคุณปรัช...ที่ตัวเล็กรักสุดหัวใจ
“เกือบสามเดือนแล้วที่เราต่างไม่ได้เจอกัน วันนี้ตัวเล็กอยากบอกคุณว่า ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไง หัวใจดวงนี้ของตัวเล็กจะเป็นของคุณเสมอ สิ่งที่ตัวเล็กพรากจากคุณมา ตัวเล็กจะรักษาไว้อย่างดี หากเราเคยทำบุญร่วมกันมา หวังว่าเราคงมีโอกาสได้เจอกันอีกครั้ง แม้จะในฐานะอะไรก็ตาม ตัวเล็กไม่หวังว่าจะได้ยินคำว่ารักจากคุณ ขอแค่เห็นคุณมีความสุข ตัวเล็กก็ดีใจแล้วค่ะ”

* * * * * * *

“ถ้าสมมติเราเจอกันในอีก 5 ปีข้างหน้าล่ะคะ ตอนนั้นคุณคงแต่งงานไปแล้ว” น้ำเสียงของเธอสดใส เพราะถ้าถึงตอนนั้นจริง ๆ เธอคงมีความสุขในการใช้ชีวิตอยู่กับลูกเพียงสองคน
“ตอบไม่ได้นะ ว่าจะแต่งรึเปล่า แต่ที่รู้คือ จะไม่หยุดตามหาจนกว่าจะเจอ ถึงแม้ในวันที่เจอกัน หนูอาจจะมีใครไปแล้ว” เขาพูดตามความจริงของชีวิต
“ถ้าเรขาอยากมีใครสักคนมาแทนที่คุณ ก็คงไม่เลือกที่จะทำแบบนี้ ความรักทั้งหมดที่มี เรขาได้มอบให้คุณกับลูกไปหมดแล้วค่ะ รวมถึงชีวิตของเรขาด้วย”
“ขอบคุณนะคะ ขอบคุณที่รักผู้ชายแย่ ๆ คนนี้”
“ก็ไม่ได้แย่นะคะ แต่ทำไม พูดคำว่ารักยากจัง” สองมือเล็ก ๆ ของเธอ ประคองใบหน้าหล่อเหลานั้นให้เงยขึ้นมา สายตาที่เคยมองเธอด้วยความเจ้าเล่ห์ ตอนนี้เหลือเพียงความอ่อนโยน ไม่ว่าเขาจะมองเธอด้วยสายตาแบบไหน เธอก็รักเขา ผู้ชายปากแข็งแต่เอาใจใส่ทุกอย่าง

ป.ล. วินำตอนพิเศษมารวมไว้ในไฟล์เดียวกันแล้วนะคะ