Dangerous Husband คุณสามีสุดที่ร้าย

“พี่ต้องการอะไร ทำไมวิวมาอยู่ที่นี่ แล้วเมื่อไหร่จะเลิกยุ่งกับวิวสักที” เมื่อฉันตั้งสติได้ ฉันก็รัวคำถามใส่เขา
คำถามที่เก็บมานาน
“แต่งงานกับฉัน ถ้าอยากช่วยมัน” เขาปรายตามองฉัน สายตาของเขา คำพูดของเขามันเหมือนคนไร้ความรู้สึก
แล้วบ้าหรือไงมาบอกให้ฉันแต่งด้วย
“จะบ้าหรือไงกัน วิวหมั้นกับเขาแล้ว” ถึงไม่หมั้นฉันก็ไม่มีทางแต่งกับคนประสาทแบบเขาหรอก ผู้ชายอะไรแรงอาฆาตสูง ทั้งที่เลิกกันเจ็ดแปดปีแล้ว แต่ก็ยังตามราวีฉันไม่เลิกรา
“ไม่รู้สิ นั่นมันปัญหาของเธอ ฉันยื่นข้อเสนอ เธอไม่รับก็เรื่องของเธอ”
“พี่มัน…”
“ก่อนจะพูดอะไรก็อย่าลืมนะครับว่าผมไม่ใช่เด็กวัดแล้ว” เขาบิดยิ้มที่เหนือกว่า และเหมือนรังเกียจฉันมากมายเลยล่ะ “ถ้าแต่งกับฉัน ฉันจะไม่ยุ่งกับผู้ชายของเธอ มันจะเป็นยังไงก็เรื่องของมัน แต่ถ้าเธอไม่แต่ง ฉันจะทำทุกอย่างให้มันและพ่อของมันเดือดร้อน พร้อมกับดึงเธอมาเป็นเหตุผล ให้เธอเป็นคนซวย แบบนี้ชีวิตของเธอก็น่าจะพังเหมือนกัน อย่าคิดว่าจะลอยตัว อย่าคิดว่าฉันจะปล่อยเธอไป”
“ยังรักวิวหรือไง ถึงได้ตามราวีไม่เลิก แต่จะบอกให้นะว่าวิวน่ะไม่รักพี่แล้ว ไม่รักอีกแล้ว และไม่คิดจะรักอีก” มันคืออารมณ์คันปากล้วน ๆ คือแบบน่าโมโห จะว่าฉันเก็บกดก็ได้ ผู้ชายคนนี้เขาไม่ได้ขี้เหร่ เขาเพอร์เฟกต์ และยิ่งเขาเป็นหลานชายของตระกูลดังเขายิ่งเพอร์เฟกต์ไร้ที่ติ ฉันจึงไม่เข้าใจว่า จะอะไรมากมายกับฉันนัก เขาจะพังชีวิตของฉันไปถึงเมื่อไหร่กัน
ถ้าไม่มีเขาป่านนี้ฉันคงลงเอยกับผู้ชายสักคนไปแล้ว และฉันคงได้ออกจากกรงที่แม่ขังฉันเอาไว้
“เธอ” ฉันสะดุ้งเมื่อเขาเดินเข้ามาใกล้ เขาที่สูงกว่าฉันมาก ค้อมตัวลงมาให้ใบหน้าของเราเสมอกัน เขาบิดมุมปากคล้ายกับมองฉันเป็นสิ่งไร้ค่าในชีวิตของเขา “ถ้าเธอไม่ตาบอด หรือโง่จนเกินไป เธอต้องมองเห็นว่าสายตาของฉันไม่หลงเหลือคำว่ารักให้เธอ และเธอน่าจะอ่านสายตาของฉันออกว่ามันหมายความยังไง” อ่า โอเค สายตาของเขามีแต่ความเกลียดชัง สมเพช เยาะเย้ยฉัน
“...”
“นี่ฉันถึงขั้นลดตัวลงมาคุยกับเธอที่ผ่านผู้ชายมาหลายสิบคน เธอควรดีใจนะที่ฉันหยิบยื่นโอกาส ไม่ใช่มาปากเก่งใส่คนอย่างฉัน แล้วไอ้ความรักจอมปลอมของเธอ ฉันไม่อยากได้หรอกนะ อย่าหลงตัวเอง” เขาว่าก่อนจะยืดตัวขึ้นและเดินถอยหลังไปสองก้าว เว้นที่ว่างระหว่างเรา
“ถ้าเกลียดกันแล้วจะมายุ่งทำไม จะมาพังชีวิตคนอื่นทำไม ประสาทเหรอ เป็นบ้าเหรอ” ฉันก็โกรธเป็นนะ มาหาว่าฉันผ่านผู้ชายมานับไม่ถ้วนได้ยังไง
คนอะไรปากร้าย
“หมั่นไส้ รู้จักมั้ย หรือสะกดเป็นแต่คำว่า ‘เงิน’ เหรอ” เขาว่าเหน็บ “อ้อ ฉันลืมไป คนหน้าเงินก็คงสะกดเป็นแต่คำนี้นั่นสิเนอะ”
“ใช่ วิวมันหน้าเงิน แล้วพี่จะทำไม” ฉันจะร้องไห้แล้วนะ ทำไมถึงได้ปากร้ายแบบนี้
แล้วไงวิว แกจะร้องหาความอ่อนโยนได้ยังไง ในเมื่อแกทิ้งเขาไปเองนะ

----
ios ซื้อผ่านเว็บถูกกว่านะคะ
ปล.พี่ทิวจะค่อนข้างอิหยังวะนะคะ นักอ่านโหลดตัวอย่างอ่านก่อนตัดสินใจซื้อน้า