Love barbaric prince สวาทร้าย คุณชายเถื่อน (สมิง + กระแต)

“ หึ มาคนเดียวยังไม่พอ นี่ยังหาภาระมาเพิ่มให้อีก พวกเธอคิดว่าบ้านฉันผลิตเงินใช้จากกระดาษรึไง? “ เสียงใครบางคนดังขึ้นทำให้ร่างเล็กที่กำลังชื่นชมกับความงามของคฤหาสน์หลังนี้ต้องชะงักและหันกลับไปมองตามเสียงดังกล่าวทันที
“????!!!! “ เมื่อได้เห็นต้นตอของเสียงมันกลับทำให้เธอยิ่งช็อคหนักเข้าไปอีก เมื่อเห็นร่างสูงคุ้นตาในชุดนักศึกษา ที่กำลังนั่งไขว่ห้างพิงโซฟาหรูแล้วมองมาที่เธอด้วยสายตาไม่พอใจก่อนแล้ว มือข้างหนึ่งของเขาถือแก้วไวน์ขึ้นจิบส่วนแขนอีกข้างก็กำลังโอบไหล่สาวเดรสน้ำเงินที่กำลังส่งยิ้มร้ายๆมาให้
“ หึ มองหน้า... เข้ามาในบ้านฉันหวังว่าเธอคงจะไม่ทำตัวเทียบเจ้าบ้านหรอกนะ และควรจะเจียมตัวว่าตัวเองเป็นแค่หลานสาวของผู้หญิงที่เป็นได้เเค่ ‘ เมียน้อย’” เขาพูดต่อ
“ หมายความว่ายังไงคะ?” คนตัวเล็กมองหน้าร่างสูงคนเดิมและถามความหมายในสิ่งที่เค้าพูด ‘เมียน้อย/เมียหลวง คืออะไร ตอนนี้เธอเริ่มจะงงไปหมด
“ ถ้าไม่ได้โง่ ก็-คง-จะ-เข้า-ใจ “ ใบหน้าหล่อย้ำเป็นคำ ๆ ให้คนตัวเล็กฟัง ก่อนจะก้มลงจุมพิตผู้หญิงข้างตัวอย่างดูดดื่ม โดยไม่สนใจสายตาใคร
“ กระแต!!” เสียงเพียงขวัญเรียก ทำให้หลานสาวที่กำลังยืนนิ่ง ต้องละความสนใจจากสิ่งอื่น แล้วรีบถือกระเป๋าเดินตามเสียงเรียกขึ้นไปด้านบนทันที