เกลียดนักที่รักเธอ

‘ไม่! มันไม่ถูกต้อง!’ เสียงจากส่วนลึกในจิตใจร้องเตือนออกมา พีชญาเริ่มดิ้นรนขัดขืน แต่เจ้าของร่างหนาหนักที่ทาบทับอยู่กลับทำเหมือนไม่รับรู้ยังคงเดินหน้าสร้างความวาบหวามรัญจวนต่อไป มือใหญ่ร้อนผ่าวแตะต้องสำรวจไปทั่วผิวกายภายใต้ร่มผ้าอย่างย่ามใจ ขณะที่ริมฝีปากและเรียวลิ้นของเขาก็ยังทำหน้าที่ไม่ลดละ หากมัณฑนากรสาวไม่ยอมปล่อยให้อะไรๆ มันเลยเถิดไปมากกว่านั้นอีกแล้ว เธอพยายามสูดลมหายใจเข้าลึกเพื่อดึงสติตัวเองก่อนจะกัดลิ้นอันแสนช่ำชองของอีกฝ่ายเต็มแรงจนได้รสเลือดในปาก ทำอารมณ์พิศวาสขาดผึง!
ธนนท์ผงะและถอนจุมพิตออกทันควัน เขายกมือขึ้นกุมปากพลางมองอีกฝ่ายด้วยสายตาตกตะลึงปนไม่เข้าใจ

พีชญาลนลานลุกออกจากเดย์เบดแล้วพยายามจัดแจงเสื้อผ้าให้เข้าที่ด้วยมืออันสั่นเทา

“ไม่ว่าที่ผ่านมาคุณจะคิดหรือเข้าใจยังไงมันก็เรื่องของคุณ แต่นับจากวินาทีนี้ไปขอให้คุณรู้ไว้เลยว่าฉันเกลียดคุณ! คุณมันผู้ชายบ้ากาม! เห็นแก่ตัว! ไม่ซื่อสัตย์ต่อครอบครัว! อย่ามายุ่งกับฉันอีก!”
.................................................