云门韵律 [ลำนำหยินเหมิน] ภาค2

หานฉีเหยียน ขึ้นเป็นประมุขมารปเร้นกายไปกับแผ่นดินใหม่ ห่างหายไปสองปีจึงกลับหวนคืนแผ่นดินฉงเทียน เขารวบรวมมารปีศาจที่ภักดีหกตนออกช่วยเหลือมารปีศาจที่เหลืออย่างอุกอาจ ผู้ใดขัดขวางล้วนต้องตายตก! แผ่นดินนองเลือด มารปีศาจสรรเสริญ ดั่งวาจาที่เขาลั่นไว้ สามปีให้หลังนามของเขาจึงกล่าวขานว่า 'มารหยินเหมิน' แล้วอิงอวี้เจิน ศิษย์พี่ใหญ่ของเขาเล่า? ว่ากันว่าเขาออกตามหาศิษย์น้องซิงลี่เหยียนไปทั่วแผ่นดินแต่ก็ไม่พบ ภายหลังจึงเก็บตัวอยู่ในถ้ำฝึกตน ไม่มีผู้ใดได้เห็นหน้าเขาอีก...
....
“เพื่อตามหาข้า? ท่านจะทำไปเพื่ออะไร?”
“ข้าสัญญาไว้แล้ว ข้าจะตามหาเจ้า ไม่ว่าต้องแลกด้วยอะไร ถ้าการที่ข้าเป็นเหรินเซียนจะทำให้ข้าตามหาเจ้าได้เพียงพริบตา หรือทำให้กำลังภายในมากกว่าผู้คนเหนือยุทธภพก็ย่อมได้ ถ้าหากนั่นจะทำให้ข้าสามารถปกป้องเจ้าได้….ต่อต้องให้ผิดต่อเซียนทั้งคุนหลุนหรือต่อสวรรค์ชั้นฟ้าข้าก็ไม่สน”
อวี้เฟิงเถียน ไฉนพบกันอีกครา เราจึงอยู่คนละฝั่งกันเล่า? เช่นนั้นข้าคู่ควรกับท่านหรือ?