นวนิยายกับการเมือง: บทวิเคราะห์เรื่องผีๆ สางๆของดอน ไผ่งาม

ในงานเขียนเล่มหนึ่งๆ ย่อมสะท้อนให้เห็นถึงแนวคิดของผู้เขียน และสภาพแวดล้อมความเป็นอยู่ในสังคมนั้นๆ ได้เช่นกัน มีบางคนกล่าวว่า “การอ่านนิยายคือเรื่องเพ้อฝัน” ก็นิยายมันก็หาใช่เรื่องจริง มันคือเรื่องที่แต่งขึ้นมา ยิ่งเป็นเรื่องผีๆ สางๆ ด้วยแล้ว บางคนกลับมองเรื่องราวเหล่านี้เป็นสิ่งไร้สาระ

เรื่องผี ของดอน ไผ่งามนี้ ผู้เขียนต้องการนำประเด็นหรือโครงสร้างของเรื่องมาวิเคราะห์ประมวลผลโดยอาศัยหลักการทางทฤษฎีเป็นแว่นส่องขยาย แต่ทั้งนี้พยายามอย่างยิ่งที่จะไม่ทำให้สิ่งเหล่านี้ต้องเป็นยาขมที่อ่านยาก ใช้ภาษาในลักษณะง่ายๆ ในเล่มนี้จะกล่าวถึงการแสดงออกของตัวละคร โครงสร้างรวมไปถึงบริบทสภาพแวดล้อมต่างๆ และแนวคิดที่ดอน ไผ่งามพยายามสื่อออกมา โดยใช้ปากตัวละครเป็นตัวขับเคลื่อนแนวคิดนั้น