สามีข้า ชั่วช้ายิ่งนัก

**กรุณาอ่านตัวอย่างก่อนซื้อ สามารถอ่านรายตอนได้ที่รี้ดอะไรท์ **
****ซื้อผ่านเว็บราคาถูกกว่าซื้อผ่าน apple ****

เฉินเซียงเข้ามาอยู่ในนิยายไร้สาระที่ตัวเองแต่งกลายเป็นตัวประกอบซึ่งเป็นอนุของท่านอ๋องตัวร้ายที่ชั่วช้าเลวทรามพอให้กำเนิดบุตรก็ถูกสามีกรอกยาพิษตาย
เธอจะเอาตัวรอดได้อย่างไร จะทำให้เขาหลงรักได้หรือไม่

ตัวอย่างเนื้อหา
เซียวอี้หยางอุ้มร่างเล็กเข้ามาในห้องรับรองของหอเซียนบุปผา วางร่างนางลงและปิดประตูลงกลอนอย่างแน่นหนา เขาผลักนางติดกับผนัง ใช้มือทั้งสองกักขังนางไว้ตรงกลาง

“ท่านอ๋อง มาที่นี่ได้อย่างไร? หม่อมฉันกับฉู่อ๋องยังไม่ได้ดื่มชาด้วยกันเลยนะเพคะ” หญิงสาวหัวเราะกลบเกลื่อน ก้มหน้ามองชายกระโปรงสีแดงไม่กล้าสบตากับดวงตาคมกริบคู่นั้น

“ข้าให้เจ้ามาดื่มชากับเขา ไม่ได้ให้เจ้ามานั่งให้เขาจูบปาก” หากเขามาช้าไปก้าวเดียวคงได้เห็นภาพที่เซียวอี้ไฉกับเฉินเซียงเซียงจูบปากกันแล้ว

เขาบีบคางนางไว้แน่น บังคับให้เงยหน้าขึ้นสบตากับดวงตาคมกริบของตน เอ่ยเสียงเข้มว่า “เจ้าเป็นของข้าแต่เพียงผู้เดียว จะตายก็ต้องให้ข้าอนุญาต”

“ข้าเจ็บ ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้!” เฉินเซียงเซียงไม่สนใจคำพูดแทนตนเองที่ต้อยต่ำนั้นอีกต่อไป เธอเริ่มหายใจไม่ออกและดิ้นไปมา

เซียวอี้หยางก้มลงบดขยี้ริมฝีปากอวบอิ่มสีแดงชาดของนางอย่างรุนแรง ตอนที่เห็นนางก้าวขึ้นรถม้าออกจากตำหนักเพื่อมาเจอกับเซียวอี้ไฉนั้น จู่ๆ เขาก็รู้สึกกลัวขึ้นมา กลัวว่านางจะหนีไปจากเขา กลัวว่าสักวันจะต้องสูญเสียนางไป

ตอนที่เขามาถึงที่นี่ก็เห็นนางกำลังจะจูบกับเซียวอี้ไฉ ยิ่งนึกถึงภาพนั้นเขาก็ยิ่งโกรธ เมื่อยิ่งโกรธก็ยิ่งบดขยี้แรงขึ้น พยายามเปิดกลีบปากของนางแทรกลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปาก ทว่าวันนี้หญิงสาวคนนี้ไม่รู้ไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน นางดิ้นไปมาไม่หยุด สุดท้ายก็กัดปากเขาจนเลือดไหล

เซียวอี้หยางผละออกมา ยกนิ้วขึ้นปาดเลือดตรงมุมปาก เขาไม่รู้ว่านางเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไหร่และยิ่งไม่รู้ว่าความรู้สึกที่มีต่อนางเริ่มเปลี่ยนไปตอนไหน

เฉินเซียงเซียงหลั่งน้ำตาออกมา “หม่อมฉันควรทำอย่างไร? ท่านอ๋องต้องการสิ่งใดกันแน่!”