เขาบังคับให้หนูร้าย

“ถ้าอยาก ‘ขับเสมหะ’ ไปให้ไกลต้องใช้บริการฉันนี่แหละถูกที่สุดแล้ว”
คนที่หลวมตัวจ้างและอยากยกเลิกสัญญาอยู่หลายหนหน้าตึง มองไปทางเลขาก็เห็นว่าไม่น่าจะไหวแล้ว เขาจึงเอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่ยินดียินร้าย “คนอื่นก็ทำได้ ว่าง่ายกว่าคุณด้วย”
“แต่จริงใจในการทำงานเกินร้อยแบบฉันหาไม่ได้ง่าย ๆ นะคะ”
“จริงใจที่ไหนเขาทำแบบคุณ”
“งั้นคุณอยากให้ฉันแก้ตัวยังไงก็บอกมาสิ อย่าทำปั้นปึ่งกับฉันแบบนี้”
“คำนั้นเขาใช้กับคนที่มีความสัมพันธ์อื่นไม่ใช่แบบผมกับคุณ”
“แต่ตอนนี้เราก็เป็นแฟนกันนี่คะ ใช้ได้เหมือนกัน คุณไม่ต้องอายหรอก”
ดวินตีหน้าดุใส่ หันไปมองเลขาที่ดูท่าจะกลั้นขำไม่ไหวก็นึกอยากไล่ให้ไปขำใต้ต้นไม้ข้างทางแทน “แค่นอนเตียงเดียวกันยังจะร้องไห้ ยังมีหน้ามาพูดเรื่องอายกับผมอีก!”