เมียบำเรอคนโปรด

“ท้องกี่เดือนแล้ว?” ทักออกไปแล้วสาวน้อยยืนอ้าปากค้าง มองหน้าคนปากเสียที่เจอหน้าหล่อนแล้วทักถามอย่างไร้มารยาท ก่อนจะหุบปากฉับ แทบจะส่งค้อนให้ เพราะนึกอายที่สาวโสดทั้งตัวจะโดนหนุ่มหล่อถามต่อหน้าผู้คนว่า...ท้องกี่เดือนแล้ว มือน้อยๆ ยกขึ้นแตะท้องแบนๆ ของตัวเอง ก้มมองดูก็ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองอ้วนอวบขึ้น จนคนมองเห็นจะเข้าใจผิดได้ว่าท้องไส้ ถึงหล่อนจะมีอกมีสะโพกแต่เอวกับหน้าท้องเล็กๆ แบบนี้ ดูยังไงว่าหล่อนท้องกัน...คนบ้า!
สาวน้อยส่งค้อนให้คนถาม หน้าสวยๆ ของคนโดนทักว่าท้องกี่เดือนนั้นเสียจนแทบจะร้องไห้ได้ เพราะนึกอายที่โดนหนุ่มหน้าตาดี ทักว่าท้องกี่เดือนแล้วดังลั่นขนาดนั้น ผัวยังไม่มี แฟนสักคนเธอก็ไม่เคยมี แล้วเธอก็ไม่ได้ท้องด้วย!
“ชากลับนะคะพี่...” หันมายกมือไหว้เจ๊แอ๊ว แล้วสะบัดค้อนงอนคนปากเสีย ไม่คุยด้วยไม่ตอบคำถามบ้าๆ นั่น เดินหิ้วตะกร้าฝ่าเปลวแดดร้อนๆ กลับออกไปจากร้านทันที
“???” คนถามนั่งเงียบ มองตามสาวเจ้าไปแล้วลอบผ่อนลมหายใจออกมาเบาๆ
ผ่านมากว่าสามเดือนแล้ว หลังจากเกิดเรื่องแล้วเขามีโอกาสได้นั่งคุยกับหล่อนครั้งสุดท้าย ถามหล่อนไปอย่างข้องใจไม่หาย ว่าเพราะอะไรสาวเจ้าถึงได้มีคนอื่น เขาหรืออุตส่าห์ส่งเสียเลี้ยงดูอย่างดีขนาดนั้น
คำตอบเจ็บแสบที่ได้รับจากปากเจ้าหล่อน ก็เพราะเธอคิดว่าเขาไม่ได้สนใจไยดีด้วย คนที่ส่งเสียเลี้ยงดูทะนุถนอมเด็กไม่แตะต้องไม่ทำรุ่มร่ามด้วยถึงกับปวดกะบาล
อยากได้แทบตายอุตส่าห์อดทน สุดท้ายเด็กที่เขาส่งเสียเลี้ยงดูแอบไปมีผัวจนหล่อนท้อง

(เพิ่มตอนพิเศษ)