เพียงสหายคู่กายา ภาค 2

"ปล่อยข้าไป๋เฮ่อ"
"ไม่! ข้าไม่ปล่อยเจ้า"
"แต่หากเป็นเช่นนี้ต่อไปเจ้าจะตายไปด้วยรู้ตัวหรือไม่"
"ข้าไม่มีวันปล่อยมือจากเจ้าเหวินอี้"
"แต่ถ้าเจ้าไม่ปล่อยเจ้าจะต้องตายไปกับข้า"
"เป็นหรือตายหากไม่มีเจ้าย่อมมีค่าเท่ากัน" คมดาบแหลมคมสะท้อนเข้าแสงแดดยามบ่ายห่าวหรานยกดาบขึ้นสูงหมายจะแทงไป๋เฮ่อในขณะที่ทั้งไป๋เฮ่อและเหวินอี้หาได้ตระหนักถึงอันตรายไม่ พวกเขาเพียงแค่สบตากันและส่งยิ้มบางที่จริงใจมอบให้แก่กันและกัน หากวันนี้พวกเขาทั้งคู่ต้องตกตายด้วยกันที่นี่ก็ไม่เสียใจที่ครั้งหนึ่งพวกเขาจะได้อยู่ด้วยจนลมหายใจสุดท้าย อีกทั้งความรู้สึกที่มีให้กันในตอนนี้มันมากกว่าความรู้สึกธรรมดาทั่วไป
"เจ้ามัน...ร้ายกาจจริงๆ นะไป๋เฮ่อ"
"ก็ไม่ต่างจากเจ้านักหรอกเหวินอี้"