คู่มือสนทนาภาษาญี่ปุ่นในชีวิตประจำวัน

ภาษาญี่ปุ่นเป็นภาษาราชการของประเทศ ซึ่งประเทศญี่ปุ่นเป็นประเทศเดียวในโลกที่มีภาษาของตนเป็นภาษาราชการอย่างเดียว โดยไม่มีการใช้ภาษาต่างประเทศมาใช้ในระบบราชการเลย ภาษาญี่ปุ่นเป็นภาษาหลักที่ใช้ในประเทศญี่ปุ่น ถึงแม้ว่ารัฐธรรมนูญจะไม่ได้กำหนดให้เป็นภาษาประจำชาติก็ตาม แต่ในทางปฏิบัติ ภาษาญี่ปุ่นก็ถูกใช้เป็นภาษาประจำชาติทั้งในสถานที่ราชการ และสถานศึกษาทั่วทั้งประเทศญี่ปุ่น

ภาษาญี่ปุ่นมีมาตรฐานอยู่ 2 แบบ ได้แก่ เฮียวจุงโงะ ซึ่งเป็นภาษามาตรฐาน และเคียวซือโงะ ซึ่งเป็นภาษาที่ใช้กันอย่างไม่เป็นทางการ และภาษาญี่ปุ่นก็ยังเป็นภาษาที่มีสำเนียงท้องถิ่นมากมายเฉกเช่นเดียวกับภาษาอื่นๆ ในโลก อย่งไรก็ตาม เราสามารถแบ่งสำเนียงท้องถิ่นออกได้เป็น 2 ประเภทใหญ่ๆ ได้แก่ โตเกียวชิกิ ซึ่งเป็นสำเนียงที่พูดกันมากในฝั่งตะวันออก หรือฮิงาชินิฮ่ง ของญี่ปุ่น และเคฮังชิกิ ซึ่งเป็นสำเนียงที่พูดกันมากในฝั่งตะวันตก หรือนิชินิฮ่งของญี่ปุ่น นอกจากชาวญี่ปุ่นทั้งในและนอกประเทศ ซึ่งมีจำนวนมากกว่า 130 ล้านคน จะใช้ภาษาญี่ปุ่นแล้ว ในสมัยปัจจุบันภาษาญี่ปุ่นยังได้รับความสนใจจากชาวต่างประเทศอย่างกว้างขวางอีกด้วย

ในอดีตเมื่อปี พ.ศ.900 ญี่ปุ่นยังไม่มีระบบการเขียนเป็นของตนเอง แต่หลังจากนั้นญี่ปุ่นก็ได้เริ่มรับเอาตัวอักษรจีนมาใช้โดยผ่านมาทางเกาหลี และต่อมาพวกเขาก็เริ่มใช้ตัวอักษรจีนมาเขียนภาษาญี่ปุ่น ภาษาญี่ปุ่นสมัยใหม่เขียนด้วยรูปแบบผสมของฮิระงะนะ คะตะคะนะ และคันจิ นอกจากนี้ยังได้มีการรวมเอาอักษรโรมันมาเป็นรูปแบบมาตรฐานสำหรับการเขียนภาษาญี่ปุ่นอีกด้วย