ตะวันเบิกฟ้า

นวนิยายรักโรแมนติกที่จะพาผู้อ่านย้อนกลับไปสู่บรรยากาศช่วงปี พ.ศ.๒๕๐๐ ที่รถยนต์ยังไม่หนาแน่นไปทั้งกรุงเทพฯ บางแสนยังเต็มไปด้วยจักรยานของเด็ก ๆ และบ้านพักตากอากาศของครอบครัวจากเมืองกรุง
ท่ามกลางความรักระหว่างหนุ่มสาวยังแทรกแง่คิด คุณธรรมและหลักการครองตัวท่ามกลางกระแสลมแรง สะท้อนความสัมพันธ์ในครอบครัว...สุนัข เด็ก คนแก่ เพื่อน คู่รัก...ตัวละครทั้งฝ่ายร้ายและฝ่ายดี จะสร้างรอยยิ้มและความสุขใจให้กับผู้อ่านได้อย่างแน่นอน
...........................................
รถที่ขับมาด้วยตัวเองบ่งบอกว่าหนุ่มน้อยผู้นี้ฐานะมิใช่ธรรมดา ยิ่งกางเกงยีนซึ่งเป็นของแพงกับเสื้อผ้ายืดคอกลมสีขาวพับแขน...ดูเผินๆ ราวกับดาราวัยรุ่นฝรั่งซึ่งกำลังโด่งดังทะลุฟ้านาม 'เจมส์ ดีน'
"ผมมาหา...ง่า...ชื่ออะไรหว่า...อ้อ! คุณย่าวัน" พ่อ 'เจมส์ ดีน' ตอบ ดูท่าเหมือนเขาอยากจะลงมานั่งร่วมวง หากการไม่เคยลงนั่งราบกับพื้น และกางเกงหนาๆตัวที่นุ่งอยู่คงจะเป็นอุปสรรค จึงทำให้ต้องนั่งวางท่าอยู่ที่เดิม
"อิฉันนี่แหละเจ้าค่ะ ชื่อวัน...ว่าแต่พ่อเป็นใคร ชื่ออะไรหรือคะ" คุณวันวางงานในมือให้เป็นภาระของหลานสาว แล้วขยับตัวลุกจากหน้าเตามานั่งบนพาไลด้วยกัน ก่อนเรียกหาให้วรรณาตักน้ำฝนเย็นชื่นจากโอ่งสีม่วงเข้มใส่ขันเงินใบเล็กมาวางตรงหน้าแขก
ผู้มาเยือนทำหน้าเหมือนโล่งอกโล่งใจ เขารีบแนะนำตัวเอง
"ผมชื่อนภ เป็นลูกพ่อนิพนธ์ หลานคุณย่าคุณหญิงอี่...ผมจะไปเรียนต่อต่างประเทศเดือนหน้า ออกจากกรุงเทพฯมากราบลาคุณย่าอิน ท่านให้มาลาคุณย่าวันที่นี่ด้วย"
"อุ๊ยตาย! คุณนภ...คุณนภ ย่าเคยเห็นเพียงครั้งเดียวเท่านั้นตอนยังเล็กๆอยู่"
ภาพที่คุณวันระลึกได้ก็คือ เด็กชายวัยประมาณ ๗ - ๘ ขวบกระโดดถีบประตูหน้าร้านค้าที่ปิดสนิทด้วยความโกรธที่ไม่ยอมขายขนมให้ตามคำสั่งของ 'คุณย่าอิน'...ครั้งนั้นคุณหญิงอี่พาหลานชายกำพร้ามาพักอยู่กับคุณอินพี่สาวในบ้านหลังใหญ่ของคุณอิน และเธอกับเทวีไปเยี่ยมเยียนตามประสาญาติ
เท่าที่จำได้ก็คือ เด็กชายทำฤทธิ์ทำเดชอาละวาดอย่างเด็กที่ได้รับการตามใจจนเคยตัว และคุณอินซึ่งดุนักดุหนาก็ตำหนิคุณหญิงอี่น้องสาวคนรองที่ตามใจหลานแทบไม่ขาดปากทุกวัน
"ผมจำคุณย่าวันไม่ได้เลยครับ..." อีกฝ่ายกลับสั่นหน้า จ้องพินิจไปทั่วเสื้อผ้ามอมแมมและมือเลอะเป็นคราบของคุณวันด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความพิศวง "จำได้อย่างเดียวว่าคุณย่าอินตีผมด้วยไม้ก้านมะยมขึ้นเป็นแนว...แล้วขู่ว่าจะโยงเฆี่ยนหลัง คุณหญิงย่าเลยรีบพากลับกรุงเทพฯวันนั้นเลย"