ของสะสมของข้าคือนางสนม

เหลียงเว่ย ผู้ชายหน้าตาธรรมดา อายุประมาณยี่สิบแปด ที่งานหลักยังไม่มี หรือจะพูดให้ถูกจริงๆ ก็คือ ไม่เคยทำงานมาก่อนเลย หลังจากที่เรียนหนังสือจบในระดับที่สูงสุดแล้ว เขาก็อยากจะที่ผ่อนคลายบ้าง … ก็ประมาณสามปีมาได้แล้ว ที่เขาอยู่แต่กับตัวเองเป็นหลัก ภายในห้องนอนส่วนตัว

งานอดิเรกของเหลียงเว่ยคือการเล่นเกมส์ เขาเล่นเกมส์ไม่ได้หลากหลาย เล่นเฉพาะเป็นแนวๆ ไป แนวเกมส์ที่เขาชอบเล่นมากที่สุด คือ เกมส์จีบสาว เพราะว่าในชีวิตจริง ไม่มีหญิงใดเลยจะมาสนใจคนแบบเขา … น่าเศร้าใจแท้

ความรักที่ได้รับจากสาวๆ ในเกมส์นั้น ช่วยหล่อเลี้ยงจิตใจอันเหี่ยวเฉาให้เบิกบาน

เหลียงเว่ยสะสมสาวๆ ในเกมส์ไว้อย่างมากมาย … เกมแล้วเกมเล่าที่เขามุ่งมั่นตั้งใจเล่นแบบหามรุ่งหามค่ำจนจบเกมส์ เพื่อให้ได้ครอบครองสาวๆ เหล่านั้นภายในเกม

จนเมื่อถึงคืนหนึ่ง เขาเกิดรู้สึกอึดอัดภายในอกซ้ายขณะเล่นอยู่

เหลียงเว่ยคิดว่าน่าจะต้องตายแน่ๆ โรคหัวใจแน่ๆ แต่เปล่าเลย ไม่ใช่เลย … เหลียงเว่ยไม่ได้เป็นโรคหัวใจ แต่ในคืนนั้นเอง เขาก็ตายจากความอึดอัดภายในอกซ้าย เหลียงเว่ยตายเพราะไม่หายใจ

เขานั่งตายอยู่ภายในห้องนอนตอนค่ำมืด กว่าผู้เป็นบิดาจะรับรู้ ก็เมื่อตอนสายของวันรุ่งขึ้นแล้ว

เมื่อลูกชายเพียงคนเดียวมาจากไป ผู้เป็นบิดาที่ไว้อาลัย ได้ฝังคอมพิวเตอร์ แผ่นเกมส์ทั้งหมด รวมถึงอุปกรณ์บันทึกข้อมูลของเขาลงไปในหลุมศพด้วย เผื่อว่าเขาจะสามารถนำไปเล่นต่อได้ในโลกอื่นๆ ที่ไม่ใช่โลกนี้