ครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน เล่ม 2

" ไม่ ฉันไม่ลงนะ "
" ไม่ได้ยังไงก็ต้องลงไปเดี๋ยวนี้!!! " ก่อนจะยื้อยุดฉุดกันไปมา
" ฉันบอกไม่ลงไง...ฉันไม่มีรองเท้า!!! " รดารีบเอ่ยบอกอีกคนที่ฉุดลากเธอที่จับราวเหล็กยึดไปมาอยู่
" อะ อะไรนะคุณ??? " ก่อนจะหันกลับมาถามทันที
" ฉันไม่มีรองเท้า " รดาเอ่ยบอกอีกครั้ง
" คุณไม่มีรองเท้า!!! " นลินที่ได้ยินก่อนจะก้มดูเท้าอีกคนที่ตีนเปล่าแถมหน้าตาก็เลอะฝุ่นก่อนจะอดขำไม่ได้ที่คุณหนูขี้เอาแต่ใจเดินตีนเปล่ามาได้ไงเนี้ยะ
" เอ่อ ไม่รู้มันหลุดหายตอนไหนนะสิ
" เหรอคุณ คนบ้าอะไรไม่รู้ว่ารองเท้าหลุดตอนไหน " นลินที่ไม่รู้ว่าอีกคนถูกจับตัวมาหัวเราะอย่างขำอีกคน
" ก็ไม่รู้จริงๆนิหน่า...คุณแล้วจะหัวเราะฉันอีกนานไหมเนี้ยะ " รดาที่ไม่รู้จะทำหน้ายังไงให้อีกคนที่หัวเราะเธอไปมา
" ก็มันตลกนี้หน่าคุณ " นลินที่หัวเราะเอ่ยบอกก่อนจะหัวเราะอีกรอบ
" ไม่หยุดใช่ไหม หื้มม!!" รดาที่หมั่นไส้อีกคนพลางเกาะกล้วยหอมยัดใส่ปากอีกคนที่หลับหูหลับตาหัวเราะเธออยู่ได้
" อะ อืออ คุณนี้!!! " นลินที่ถูกอีกคนเอากล้วยหอมยัดใส่ปาก
" เป็นไงหยุดขำได้ยังล่ะ " รดาว่าพลางหัวเราะก่อนจะมองหน้าอีกคนที่ปากเลอะกล้วยฝีมือเธออย่างตลก