ใต้แผ่นดิน

เรื่องที่ข้าพเจ้าเขียนขึ้นนี้ ชื่อบุคคลไปตรงกับผู้ใด ต้องขออภัย ข้าพเจ้าไม่เคยรังเกียจคน ไม่ว่าเขาจะเป็นผู้ร้ายหรือผู้ดี ข้าพเจ้าเห็นว่าทุกคนเหมือนกัน เขาหายใจอากาศเดียวกัน อากาศที่คนตายหายใจทิ้งไว้และคนเกิดใหม่ลุกขึ้นมาหายใจซ้ำเข้าไปอีก

ที่เหมืองแร่ เราอยู่กันอย่างผู้ชาย เค้าโครงของเรื่องนี้ ข้าพเจ้าคิดฝันขึ้นเพื่อทดลองการเขียนเรื่องที่ไม่ต้องมีนางเอก ข้าพเจ้าให้นายนุ้ยเป็นพระเอก ศีลธรรมจรรยา และความยับยั้งชั่งใจเป็นนางเอก ตัวประกอบอื่นๆ มิใช่ผู้ร้าย แต่เป็นผู้ช่วยส่งเสริมให้ความดีงามดำรงอยู่ได้ ด้วยบทบาทต่างๆ กันของเขา