เพียงรัก พราวใจ

เมื่อคำสัญญาในวัยเด็กยังตราตรึงอยู่ในใจของคนทั้งสอง แต่ด้วยทิฐิที่คิดว่าเขาผิดสัญญากลับดึงเธอและเขาให้ห่างกัน แต่ด้วยแผนพิเรนทร์ๆของคุณปู่ ทำให้คนทั้งสองได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง ณ ไร่เพียงรัก
คนหนึ่งอยู่เพื่อพิสูจน์ตัวเองว่าโตแล้วไม่ใช่เด็กไม่เอาไหนอย่างที่ถูกตราหน้า
ส่วนอีกคนอยู่เพื่อพิสูจน์ความรักให้อีกฝ่ายได้เห็น แล้วแผนรักฉบับนี้จะลงเอยเช่นไร

'เขา' ภวิศ ศิรฐิกานต์ พ่อเลี้ยงหนุ่มสุดหล่อวัย 27 ปี เจ้าของไร่เพียงรัก ณ อำเภอที่สุดแสนจะกันดานในจังหวัดเชียงรายที่ความเจริญทางวัตถุยังเข้ามาไม่ถึง ผู้ที่เคยให้คำมั่นสัญญากับน้องพราว หญิงสาวอันเป็น 'ที่รัก' ของเขา แต่พอเจอกันอีกครั้งเขากลับต้องรับมือกับเธอด้วยกลวิธีต่างๆ นานา และพร้อมกับพิสูจน์ความรักความจริงใจให้เธอเห็นแต่เธอกลับแกล้งปิดหูปิดตาเสียนี่(น่าจับตีก้นชะมัด)

'เธอ' พราวฟ้า เกศรานันท์ ไฮโซสาวผู้เย่อหยิ่งและสุดแสบวัย 22 ปี ผู้รักความศรีวิไล ยึดถือและยึดมั่นในคำพูดและคำสัญญามาก เพราะทิฐิที่คิดว่า 'เขา' คือ 'คนผิดสัญญา' ทำให้เธอปิดกั้นหัวใจตัวเองและไม่เชื่อในความรักจากชายหน้าไหนทั้งนั้นรวมทั้งเขา แต่เพราะเธอพลั้งปากรับคำท้าของคุณปู่เธอจึงต้องมาทำงานที่ 'ไร่เพียงรัก' และได้พบเจอกับเขาอีกครั้ง เธอจะทำเช่นไร ในเมื่อหัวใจกับสมองทำงานไม่สัมพันธ์กัน

“อะไรเหรอน้องพราว” เด็กชายภวิศที่เพิ่งได้เปลี่ยนเป็นนายเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมาเลิกคิ้วแปลกใจที่อยู่ๆ สาวน้อยตัวเล็กก็ยื่นสายเชือกสีฟ้ากับสีเขียวที่ถูกถักไขว้ไปมาตรงหน้าก่อนจะยิ้มหวานแล้วตอบด้วยน้ำเสียงสดใสฉะฉานเช่นเดิม
“ก็...ของขวัญวันเกิดพี่วิศไงคะ น้องพราวทำเองเลยนะ...” เด็กหญิงพราวฟ้าพูดเสียงอ่อนลงในตอนหลังเพราะลุ้นอยู่ว่าพี่ชายคนสนิทจะชอบหรือไม่
“น้องพราวทำเองเลยเหรอ แต่พี่ว่าดูยังไงก็....” เด็กหนุ่มทำเสียงตกใจในตอนแรกก่อนจะเอ่ยอีกประโยคที่ทำให้คนตัวเล็กอดหวั่นใจไม่ได้
“ก็อะไรคะ มันไม่สวยใช่ไหมคะ ไม่เป็นไรหรอกค่ะน้องพราวคงทำไม่ได้เรื่องจริงๆ งั้นเดี๋ยวน้องพราวซื้อของขวัญมาให้พี่วิศใหม่ก็ได้” สาวน้อยบอกออกไปเพราะเธอเองก็คิดว่ามันไม่สวยเลยแต่เธอก็พยายามทำสุดความสามารถแล้ว
“มันสวยมากต่างหากล่ะ” สำหรับเขาของขวัญชิ้นนี้มันสวยมาก โดยเฉพาะเมื่อมีรอยยิ้มสดใสของเด็กหญิงพราวฟ้าด้วยแล้ว
“น้องพราวใส่ให้พี่หน่อยได้ไหม พี่ใส่เองไม่ได้อ่ะ” เด็กหนุ่มขอให้เด็กสาวอ่อนวัยกว่าใส่ให้ก่อนที่จะยื่นแขนซ้ายมาตรงหน้าของเธอ
“ค่ะ” เด็กหญิงรับคำอย่างแข็งขันพร้อมกับลงมือผูกสายเชือกที่ตัวเองถักมาให้เด็กหนุ่มอย่างบรรจงที่สุด
เมื่อเด็กสาวผูกเสร็จก็ยิ้มให้กับเด็กหนุ่มก่อนหนึ่งทีพร้อมกับที่เขาเองก็ยิ้มให้เธอด้วยรักบริสุทธิ์ที่มีทั้งหมดหัวใจก่อนจะพูดขึ้น
“พี่จะใส่มันไปตลอดเลย”