รักกลางครรภ์

ผมมันก็แค่....“ของเหลือเดน” ชีวิตและร่างกายแปดเปื้อนด้วยมลทิน ราคีและกลิ่นคาว ใครล่ะจะลดตัวลงมาเพื่อยุ่งเกี่ยวกับคนอย่างผม



เมื่อชีวิตมันผิดพลาด เพราะหลงเชื่อคำคนหลอกลวง “ป้อน” เด็กหนุ่มหน้าใส นัยน์ตาซื่อ จำใจหอบเอาความทุกข์ ความเจ็บปวด เพราะถูกคนรักหักหลังหนีเข้ามาหางานทำในกรุงเทพฯ
เพราะการศึกษาอันน้อยนิด และต้นทุนชีวิตที่แทบไม่มีอะไรเหลือเลย ป้อนมารับจ้างทำงานเป็นเด็กล้างจาน กวาดร้าน ทำความสะอาดในบาร์เพื่อแลกที่ซุกหัวนอนกับอาหารสามมื้อ

“เธอล้างจานจนมือเน่าก็ได้เงินแค่วันละสามร้อย แต่นอนกับฉันแค่คืนเดียวนายก็สามารถหาเงินหมื่นได้ แล้วถ้าทำดีอาจจะได้มากกว่านั้นก็ได้นะ”

“บนเวทีข้างหน้านั่นมีคนยืนต่อคิวเพื่อรอนอนกับคุณตั้งมากมาย คุณไม่ควรมาเสียเวลากับเด็กล้างจานอย่างผม” ผมเหลือบตาขึ้นไปมองผู้ชายหน้าฝรั่งแต่พูดภาษาไทยชัดเจนตรงหน้าอีกครั้ง

“ฉันได้พวกมันมาหมดแล้ว...เหลือแค่เธอ...”
“............”