ขอเป็นเจ้าสาวชั่วราตรีนิรันดร์กาล

เธออดทนประคองชีวิตคู่เพื่อปีนกำแพงหนา
เขาเอาแต่เย็นชาไร้ความรู้สึกและแสดงออกชัดว่ารังเกียจกัน
หากเธอละทิ้งความพยายามทั้งหมดไป
คนไร้หัวใจอย่างเขาจะออกปากรั้งไว้บ้างหรือเปล่า...

_______________

เพราะป่วยด้วยโรคร้ายห่วงที่คล้องคอคุณพิมพรรณีอยู่จึงเริ่มสั่นคลอน ก่อนจากโลกนี้ไปท่านอยากเห็นลูกสาวเพียงคนเดียวเป็นฝั่งเป็นฝามีสามีที่แสนดีคอยอยู่เคียงข้าง การเลือกคู่ที่แม่หาให้จึงเริ่มต้นขึ้น
เขาไม่ใช่คนอื่นคนไกล เป็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเพื่อนแม่ จิตรกรหนุ่มผู้มีโลกส่วนตัวสูง ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใดแม่ของเธอจึงถูกชะตาผู้ชายคนนี้นัก ทั้งที่เขาแสนเย็นชา หน้าตาย และไร้ความรู้สึกทุกครั้งที่พบหน้ากัน
‘เขาต้องการเจ้าสาวอย่างเธอจริง ๆ เหรอ?’
แม้เป็นการจับคลุมถุงชนแบบไม่ถามความสมัครใจแต่พร่างพราวไม่อาจปฏิเสธได้เพราะลึก ๆ แล้วเธอมีเขายืนอยู่เต็มพื้นที่หัวใจ...