ปาหัง : PUBLIC ACTION เล่ม 2 (จบ)

เขาย้ำคิดหาเหตุผลให้กับตัวเองตลอดมาว่าใจแคบเกินไปไหมที่ไม่อาจสลัดภาพที่เห็นปรุตโอบกอดเธอครั้งแล้วครั้งเล่าได้ แต่ที่บาดตาบาดใจมากกว่าคือ ผู้หญิงที่ปรุตเกาะกุมมือและโอบกอด ไม่ได้มีทีท่าผลักไสห้ามปราม ไม่ได้ถือเนื้อถือตัว หากกลับยินยอมพร้อมใจไปกับการกระทำเหล่านั้น

ผู้หญิงของเขาเต็มใจให้ชายอื่นทำหน้าที่..ที่เขาสามารถทำได้แต่เพียงผู้เดียว คำสารภาพของเธอที่พูดออกมาต่อหน้าพ่อของเขาดังก้อง เขาจำได้แม่นยำ

เขาไม่สามารถย้อนกลับไปสู่จุดเดิมของความสัมพันธ์นั้นได้อีกแล้ว

“ปาหังคะ ลันทารักคุณนะคะ ลันทาจะขอเก็บความรักนี้ไว้ใต้ก้นบึ้งของหัวใจตลอดไป แม้ว่าคุณจะไม่มีวันให้อภัยลันทาแล้วก็ตาม”

เสียงของเธอปลุกเขาให้ตื่นจากห้วงภวังค์ เขาพยักหน้าให้เธอ และพูดออกไปจากความรู้สึกในซอกหลืบของหัวใจ
“ครับ..ผมก็รักคุณ..รักเกินกว่า..จะรักได้อีก”