ท่านแม่ของข้ามีนามว่าชาจีอิน

ความวุ่นวายของชาจีอินได้เริ่มขึ้นแล้วเมื่อมีเด็กน้อยหน้ามึนมาเรียกเขาว่าท่านแม่ ‘แต่ที่แน่ๆ คือข้าเป็นบุรุษน๊าาาา~~~~~’
ชาจีอินอาศัยอยู่ในบ้านขนาดกลางติดกับชายป่านอกเมืองหลิวชาจีอินอยู่กับท่านป้าลี่สองคนเขาเป็นเด็กชายตัวน้อยที่ไม่เคยได้ร่ำเรียนและเขียนตำรามาก่อนแต่เด็กน้อยชาจีอินกลับฉลาดหลักแหลมดังผู้รอบรู้สร้างความประหลาดใจให้กับป้าลี่ผู้ที่เลี้ยงดูเจ้าหนูชาจีอินมาแต่เล็กแต่น้อยเป็นอย่างมาก ตอนนี้ชาจีอินก็เติบใหญ่มีอายุได้สิบห้าปีเป็นหนุ่มน้อยรูปงามร่างกายบอบบางไม่ต่างกับดรุณีวัยแรกแย้มสักนิดจนป้าลี่อดที่จะหวงและห่วงไม่ได้ ตอนเป็นเด็กจีอินรู้สึกสับสนกับตัวเองอยู่ไม่น้อยว่าตัวเขานั้นเป็นชาจีอินหรือว่าอาจารย์รัศมีกันแน่และวันนี้ก็ได้เข้าใจทุกสิ่งแล้ว ชาจีอินไม่ได้ทะลุมิติหรอกนะแต่เขามาเกิดใหม่ต่างหากหนำซ้ำความจำในชาติเดิมยังอยู่ครบ‘ฮ่าๆๆๆชั่งน่าขำนักอาจารย์รัศมีสาวเทื้ออายุสี่สิบห้าปีไม่เคยมีแฟนมุ่งมั่นสอนแต่เด็กนักเรียนอย่างเดียว ฉายาอาจารย์ป้าจอมจิกจิๆๆ ช่างน่าอนาถแท้ที่ต้องมาตกตายเพราะหัวใจวายเพราะดันแอบเปิดดูหนังโป๊คนเดียวบ้าบอที่สุดยัยป้ารัศมีเอ๊ย แล้วทำไมไม่ไปเกิดในร่างของสตรีเล่าทำไมต้องให้มาเกิดเป็นบุรุษเช่นนี้ อ่ะ สรรค์คงจะเห็นใจเขาเป็นแน่เพราะชาติก่อนยังหาสามีไม่ได้ชาตินี้ก็เลยจะให้เขามีเมียสินะ คิกๆๆ’ ชาจีอินเมื่อเรียบเรียงความทรงจำเก่าที่ติดตัวมาและเข้าใจดีแล้ว เขาก็ได้แต่ส่ายหัวด้วยความอเนจอนาถใจ