แม่ดอกเอื้องงาม

นนท์ ปานพิสุจน์
ไม่แน่ใจว่าตัวเองกำลังอยู่บนสวรรค์หรือโลกมนุษย์
สตรีตรงหน้าเขาที่กำลังยืนอยู่ข้างทาง
เป็นหญิงที่มีรูปร่างงดงามที่สุดเท่าที่เขาเคยพบเห็นมา
ลำแสงอ่อนๆในยามเช้า ลมภูเขาที่พัดมาแต่เพียงเบาๆ
แต่แรงมากพอที่จะทำให้เสื้อผ้าหน้าผมของเธอต้องลู่ลมไปทางเบื้องหลัง
จนเขาสามารถเห็นเรือนร่างราวดั่งนางอัปสรในวรรณคดีที่เขามักหลงใหลใฝ่ถึงเสมอมา
แต่ไม่ใช่นางอัปสรในวรรณคดีไทยหรอกที่เขาคิดถึง
เรียกว่าเป็นนางฟ้านางสวรรค์ในแถบยุโรปทางตอนเหนือเสียมากกว่า
หรือจะเรียกว่าแบบสาวไวกิ้งคงไม่ผิด
ก็ไม่ใช่ว่าเธอผู้นี้เป็นชาวตะวันตกหรือมีผมสีทองอะไร
เธอผู้นี้เป็นสาวไทยแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์เขามั่นใจ
แต่รูปร่างต่างหากที่งามราวกับสาวไวกิ้ง