สายลมปรารถนารัก

“รู้สึกดีจัง...” เขาสูดกลิ่นกายสาวที่หอมเตะจมูกโด่งเป็นสันก่อนที่เขาจะหันใบหน้าตัวเองให้ใกล้หน้าอกอวบของหมอนวดสาวสุดสวย
“จริงเหรอ แสดงว่ายุหายเมื่อยแล้วซินะ” จู่ๆเธอก็หยุดนวดอีกครั้ง คราวนี้เธอทรุดตัวนั่งลงข้างๆเขา “ยุยังไม่ได้ดื่มน้ำเลยนะ เดี๋ยวก็หายเย็นกันพอดี”
“นั่นซิฉันลืมเลย” เขากำลังจะเอื้อมหยิบแก้วน้ำแต่ก็ถูกมือบางคว้ากลางอากาศจนน้ำกระเด็นหกใส่ร่างบางเต็มๆ
“เปียกหมดแล้ว...” น้ำฟ้าก้มมองเสื้อกล้ามสีขาวที่เปียกน้ำจนเนื้อผ้าแนบบราสีแดงแปร๊ดอย่างเห็นได้ชัด “ยุไม่เห็นอะไรใช่ไหม” สีหน้ากังวลเมื่อมองเสื้อตัวเองเปียกจนเกินงาม
“เห็นอะไรล่ะ?” คุณหมอบอกด้วยใบหน้าใสซื่อราวกับเขาไม่รู้ว่าเธอพูดถึงทรวงอกเบียดแน่นทะลุเสื้อกล้าม
“ก็เห็นว่า....ช่างมันเถอะ” ในเมื่อเขาไม่ได้สีหน้าหื่น เธอไม่ควรชี้โพรงให้กระรอกจะดีกว่า
“ฉันเช็ดเสื้อเธอให้ดีกว่า” คุณหมอจอมหื่นยกมือเช็ดน้ำที่เปียกชุ่มตรงหน้าอกอิ่มของเธอพลางสะกิดเนื้อสาวอย่างแนบเนียน