ทะลุมิติไปเป็นคนป่า

ก็ดังเช่นที่ใครๆ เคยได้เห็น เคยได้อ่าน หรือว่าเคยได้ยิน ซึ่งจะรับรู้มาจากทางหน้าจอทีวีตามซีรีย์หนังหรือว่าอ่านมาจากในนวนิยาย ก็ล้วนแล้วแต่ได้ความหมายเดียวกัน …. ความขัดแย้งของสองตระกูลที่ไม่มีทีท่าว่าจะจบลงหรือสงบลงได้

จากรุ่นสู่รุ่นเหมือนว่าต้องการจะให้ฝั่งหนึ่งฝั่งใดตายกันไปจนหมดสิ้นจึงจะพอใจ เรียกได้ว่าอาจจะต้องถึงขั้นฆ่าล้างตระกูลกันเลยทีเดียว ปัญหาจะได้จบ เพื่อมิให้อีกฝ่ายมาตามล้างแค้นอีก … เรื่องเช่นนี้จึงโหดร้ายเกินกว่าที่ใครหลายคนในตระกูลของทั้งสองฝ่ายจะยอมรับได้ แต่ยังดีที่มีคนกลางที่ใช้ปัญญาคิดหาทางแก้ไขปัญหาให้ เผื่อว่าเรื่องเลวร้ายอะไรๆ มันจะดีขึ้นมาได้บ้าง วิธีการคือการจับรุ่นหลานของทั้งสองฝ่ายมาแต่งงานกัน เพื่อที่จะลบล้างความบาดหมางเก่าๆ ให้จางลง

วิธีง่ายๆ พูดก็ง่าย แต่เวลาทำจริงนั้นแสนยาก



จางอี้เหมย สาวสวยรุ่นหลานวัยยี่สิบแห่งตระกูลจางกำลังจะถูกจับให้แต่งงานกับฟงอวิ๋น หลานชายสุดหล่อวัยยี่สิบแห่งตระกูลฟง

ทั้งคู่ไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อน

ทั้งคู่ต่างก็ยังโสด

และทั้งคู่ก็ต่างหยิ่งผยองพอๆ กัน



ในวันที่ตัวแทนของทั้งสองตระกูลนัดตกลงพูดคุยกันเป็นการภายในนั้น ทั้งคู่ที่เพิ่งจะได้รับรู้ข่าวสารต่างก็ปฏิเสธเสียงแข็งในทันทีทั้งๆ ที่ยังไม่เคยเห็นหน้าค่าตาอีกฝ่ายมาก่อน

“ผมไม่แต่ง”

“หนูไม่แต่ง”

ผู้อาวุโสของทั้งสองตระกูลที่รับรู้การปฏิเสธนี้แล้ว ไม่ตำหนิผู้เป็นหลานเลยแม้แต่น้อย เพราะเข้าใจดีว่าการคลุมถุงชนโดยไม่เต็มใจนั้นมันหมดยุคสมัยไปแล้ว แต่ว่าการบังคับใจกันนั้น น่าจะยังพอกระทำได้อยู่

“ไม่เป็นไร ไม่แต่งก็ไม่เป็นไร แต่จงเอาปืนไปยิงอีกฝ่ายให้ตายลงในวันที่พูดคุย จะได้รู้ชัดๆ ไปเลยว่าไม่มีทางที่จะอยู่ร่วมกันได้ …. แต่ถ้าไม่ทำ ก็จงแต่งงานซะ”

ทั้งสองฝั่งพูดกับผู้เป็นหลานด้วยวาจาเดียวกันอย่างไม่น่าเชื่อ