อมิตตา

อมิตตา ผลงานประพันธ์แนวจิตวิญญาณ ความลึกลับ ที่ ภูเตศวร นำพาไปรู้จักอีกมิติของโลกแห่งวิญญาณ วิญญาณที่ไร้กายหยาบหากมีดวงจิตมิแผกไปจากมนุษย์ ด้วยแรงพยาบาททำให้ดวงวิญญาณสาวน้อยที่งดงามดั่งนางในวรรณคดี นาม ‘อมิตตา’ ยังข้องติดอยู่จนมิอาจไปไหนได้ เฝ้ารอวันเวลาที่จะชำระล้างหนี้แค้น โดยอาศัย ‘นรินทร์’ หนุ่มนักเรียนนอกทายาทมหาเศรษฐีเป็นเครื่องมือ
จากสิ่งที่เริ่มต้นด้วยอำนาจแห่งความพยาบาท พันพัวจนเกิดความรักอย่างมิอาจถ่ายถอน
กับประโยคที่ว่า ‘กว่าจะรู้ก็สายเกินไป’ สามารถบังเกิดกับมนุษย์และวิญญาณได้อยู่ทุกเมื่อ ซึ่งเมื่อก้าวเดินถึงจุดนี้ย่อมยากกลับกลาย
สิ่งเดียวที่อมิตตาต้องเรียนรู้ ต้องกระทำจึงมีอยู่ประการเดียว...
ประการนั้นคือ ต้องพยายามทำใจ!
เพราะรู้หัวใจของนรินทร์ อีกทั้งยังรู้จักหัวใจตนยิ่งกว่า ภูติสาวจึงเอ่ยถามตัวเองในหัวใจด้วยรอยยิ้มหม่น...
‘ระหว่างเขากับเรา ใครกันแน่ที่น่าสงสารกว่ากัน?’

ถึงตรงนี้ อมิตตาเริ่มเข้าใจถึงอำนาจสองประการ ประการแรก คือ...อำนาจแห่งความพยาบาท
แรงพยาบาทในอดีตนั้น ‘ตรึง’ จิตวิญญาณของเธอให้จมอยู่ ณ ที่แห่งนี้มิให้ไปกำเนิดก่อในชาติภพอื่นใดได้
อำนาจประการที่สอง คือ...อำนาจแห่งความรัก อำนาจที่เธอเพิ่งประจักษ์
แรงแห่งความรัก ย่อมบางเบากว่าความพยาบาท ทว่าในความเบาบางนั้นกลับเหนียวแน่นยิ่งกว่าความรู้สึกใดๆ ทั้งปวง