กลางฟังโขง (Come on Bro!)

‪** ไอ้คนกลาง เด็กเวรมึงเรียกกูว่าเฮีย แต่เสือกจะจับกูทำเมียตลอด! เด็กสันดาน!**‬
...มีสามีเด็กว่า 17 ปี มันก็ดีต่อใจอยู่นะ...



“เฮียครับ”

“อือ ว่าไง”

“เฮียโขงรักคนกลางไหมครับ”

“...” ริมโขงนั่งนิ่งไม่ตอบ แม้คำถามที่คนกลางพูดบอกจะได้ยินชัดเจน เพียงแต่ริมโขงคล้ายคนสติเบลอไปแล้ว เขาโดนเด็กซุกไซร้คลอเคลียไม่หยุด มือที่เคยโอบเอวไว้ก็กลายเป็นลูบไล้หน้าท้องแบนราบแผ่วเบา “รักสิ” แต่ก็ยังดีที่ทันได้ตอบก่อนหัวใจจะเตลิดลอยไปไกล

“กลางก็รักเฮียรู้ใช่ไหมครับ”

“รู้”

“ถ้าอย่างนั้นกลางขออะไรสักอย่างได้ไหมครับ”

ริมโขงเอี้ยวตัวหันไปมองคนกลาง ขมวดคิ้วนิดหน่อยด้วยความสงสัย “อะไรล่ะ?”

คนกลางหยุดมือที่ลูบไล้สัมผัสร่างกายกันอยู่ ยกขึ้นมาลูบต้นคอเขาแผ่วเบา ริมโขงเอียงคอรับสัมผัสของน้องอย่างเผลอตัว คล้ายเคลิบเคลิ้มจากความอบอุ่นของนิ้วเรียวสวย เขาสบตากับดวงตาคู่หวานเพื่อรอฟังคำตอบ ไม่นานคนกลางก็พูดออกมา “รอยสักของเฮีย กลางขอได้ไหมครับ”

“หึ?” ริมโขงขมวดคิ้วยุ่งยิ่งกว่าเดิม ไม่เข้าใจในคำพูดของเด็กหนุ่ม แต่ก็ยกมือข้างหนึ่งขึ้นวางทับกับมือของน้องที่ลูบรอยสักตัวเองอยู่ “จะเอาไปยังไงอะ”