พระจันทร์ในมืออสูร

'เจ้าขาไม่ได้ทำ อึก อือออ'
เสียงร้องครางด้วยความเจ็บปวดดังขึ้นพร้อมกับแรงสะดุ้งสุดตัวเมื่อกลีบกุหลาบบริสุทธิ์ถูกรุกล้ำด้วยความรุนแรงและไร้ความปรานี น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าหลั่งรินออกมาด้วยความเจ็บปวดแต่หาได้ไปกระทบกับสามัญสำนึกของคนตัวสูงที่เอาแต่โถมร่างกายใส่ร่างบางอย่างบ้าคลั่งไม่
เมื่อในสมองของเขามันคิดเพียงแต่ว่านี่คือสิ่งที่ถูกต้องแล้วที่ผู้หญิงสารเลวคนนี้ควรได้รับ เธอทำให้คนรักของเขาต้องปางตายและชีวิตของลูกเขาที่ไม่มีโอกาสได้ลืมตาดูโลก เธอเองก็ควรจะเจ็บปางตายเช่นกัน
เนิ่นนานกว่าพายุอารมณ์ของร่างสูงจะจบลง พร้อมกับลมหายใจของร่างบางที่รวยรินเต็มที หัวใจดวงน้อยแตกสลายยับเยินไม่เหลือชิ้นดีด้วยน้ำมือของผู้ชายที่เธอรัก
'ไง สะใจดีมั๋ย อยากได้ฉันเป็นผัวอยู่แล้วนี่ แต่คนแบบเธอมันก็เป็นได้แค่ของเล่นไว้ให้ระบายอารมณ์เวลาฉันอยากเท่าแหละ'
ใบหน้าสวยเบือนหนีและปิดดวงตาคู่สวยลงเพื่อกลั้นไม่ให้น้ำตาไหลออกมา คำพูดที่แสนร้ายกาจเปรียบเสมือนมือชั้นดีที่กรีดลงกลางใจของเธอจนเป็นแผลเหอะหวะ
นี่สินะคือสิ่งที่เขาตอบแทนความรักของเธอ จำไว้นะ จันทร์เจ้าขา จำไว้ให้ดีว่า จอมทัพ คนนี้ทำร้ายเธอยังไงบ้าง
จำไว้ว่าเขาไม่ได้รักเธอ
จำไว้ว่าเขาเห็นความรักของเธอเป็นสิ่งไร้ค่าเพียงใด!