ห้ามรักไม่ได้แล้ว

“ผมชื่อดามพ์...”
ชายหนุ่มบอกผ่านมือถือ ขณะที่มินญาเดินเข้าไปหา หล่อนมองเข้าไปดวงตาสีดำคู่นั้น ดวงตาที่ดำเหมือนท้องฟ้าราตรีซึ่งมืดมิดแต่กลับพราวระยับคล้ายมีดาวพันดวงสาดแสงส่องมา
“ผมจะชวนคุณไปกินน้ำขิง ไปไหม”
มินญา ไม่ชอบน้ำขิงและไม่คิดจะไปไหนกับผู้ชายแปลกหน้าที่บอกหล่อนว่าเขาเป็น ‘ขิงแก่’
ผู้ชายที่มีรอยสักรูปปีกนกตรงคอ และพระอาทิตย์ตรงหัวแม่มือ
คนที่สวมกางเกงยีนขาด ใส่รองเท้าผ้าใบมอมๆ กับเสื้อยืดพอดีตัวจนเห็นกล้ามแน่นๆ ตรงต้นแขนและแผ่นอกกว้างตึงแน่น...
และทำให้หล่อนปากคอแห้งผากอย่างไร้สาเหตุ ส่วนมือก็ชื้นเหงื่อ หัวใจเต้นโครมครามอยู่ในอก
อาการแบบนี้หล่อนเกิดมายี่สิบแปดปีแล้วยังไม่เคยเป็นมาก่อน และไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงต้องมาเกิดกับอีกฝ่ายด้วย
ครั้นพอมองเข้าไปดวงตาสีดำคู่นั้น
ดวงตาที่ดำเหมือนท้องฟ้าราตรีมืดมิด ทว่าพอกระทบถูกแสงไฟกลับพราวระยับคล้ายมีดาวนับพันสาดส่องมา
พลันพบว่าเหมือนมีแรงดึงดูดมหาศาล
หากไม่ถอยออกเสียตั้งแต่ตอนนี้จะไม่มีวันถอนตัวทัน
เสียงในสมองร้องทักพร้อมกับกริ่งสัญญาณเตือนภัยดังในหัว
ทว่า...ใจกลับไม่ยอมฟัง
*******************************
ห้ามรักไม่ได้เป็นเรื่องราวที่ต่อเนื่องจากกฎคือห้ามรัก แต่เนื้อหาหลักไม่เกี่ยวข้องกัน
หากอ่าน กฎคือห้ามรัก ก่อนจะทำให้ได้อรรถรสในการอ่านเพิ่มขึ้น
*******************************
ซื้อหนังสือด้วย meb coins หรือหน้าเว็บหรือผ่านระบบ android จะได้ราคาน่ารักกว่าผ่านระบบผลไม้ของอีฟนะคะ