ดวงใจมาร

ทั้งๆ ที่กฎของการเข้าหอคือห้ามคู่บ่าวสาวออกไปจากห้องแท้ๆ แต่พอคิดได้ว่าเรื่องระหว่างเธอกับเขามันไม่ได้เริ่มจากความรักอยู่แล้ว หากเขาจะฝ่าฝืนกฎที่ว่า ก็คงไม่ใช่เรื่องผิดบาปอะไรตรงไหนเธอจึงทำได้เพียงยิ้มเศร้า ก่อนจะพาตัวเองเดินมาทิ้งตัวนอนลงที่โซฟาข้างมุมห้อง ด้วยไม่กล้าที่จะพาตัวเองไปนอนบนเตียงของเขา
แค่เขายอมให้นอนร่วมห้องก็ดีแค่ไหนแล้ว...
หญิงสาวคิดกับตัวเอง ไม่นานก็เผลอหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อน ก่อนจะมาสะดุ้งอีกครั้งก็ตอนที่มีบางสิ่งกดทับตัวอย่างรุนแรง...
“พะ...พี่โต!” แค่คำว่าตกใจยังน้อยเกินไปด้วยซ้ำ ไม่คิดว่าลืมตาขึ้นมาจะพบเข้ากับภาพของสามีหมาดๆที่ตอนนี้กำลังคร่อมกันอยู่
“งามคงไม่คิด...ว่าเราจะแต่งงานกันเล่นๆ หรอกจริงไหม ไหนๆ ย่าพี่ก็ยกหนี้ให้ครอบครัวนางเป็นค่าสินสอดไปหมดแล้ว คงไม่เป็นไรใช่ไหม...ถ้าพี่จะขอทอนทุนคืนบ้าง!” คำกล่าวนั้นกัดเซาะใจคนฟังจนปวดร้าวไปถึงกลางอก ด้วยไม่คิดว่าทั้งหมดนี้ มันจะเป็นคำพูดที่หลุดออกมาจากปากชายที่เป็นรักแรกและรักเดียวของตัวเอง