ทะเลทรายเริงรัก

หญิงสาวก้าวพ้นประตูห้องน้ำออกมาได้หน่อย เธอก็ต้องตกใจสุดขีดเมื่อมีมือหนาใหญ่ของใครคนหนึ่งตะปบลงมาบนเรียวปากบาง ก่อนจะดึงตัวหญิงสาวเข้าไปที่ห้องห้องหนึ่งซึ่งไม่มีคนอยู่เลย ทำให้หญิงสาวดิ้นรนด้วยความกลัวและเพื่อให้หลุดพ้นมาจากอีกฝ่าย
“หยุดดิ้นได้แล้ว” น้ำเสียงนั้นดังออกมาจากบุคคลที่จับตัวเธอมา และแล้วดวงตาของหญิงสาวก็เบิกกว้างเมื่อเธอจำน้ำเสียงนั้นได้เป็นอย่างดี ก่อนจะอุทานในใจอย่างตกใจ ‘มาริค’ จากนนั้นร่างบางก็หยุดดิ้นรนทันทีและ หัวใจของจัสมินก็เต้นถี่ยิบ เช่นเดียวกับร่างกายที่เย็นวาบไปทั่วทั้งร่างและยืนแข็งทื่ออยู่กับที
เมื่อเห็นหญิงสาวหยุดดิ้นมาริคจึงค่อยๆปล่อยมือออกจากปากเรียว แล้วถอยห่างออกมาก่อนจะเดินมาประจันหน้ากับอีกฝ่ายอย่างตรงๆ ทำให้จัสมินต้องกลั้นหายใจมองอดีตคนรักนิ่งและคิดว่าหนึ่งปีที่ไม่ได้พบเขานั้น เขาแทบจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลย นอกเสียจากแววตาที่ดูเย็นชา และสายตาเย็นชาคู่นั้นก็ทำให้ราชนิกูลสาวต้องสูดลมหายใจเข้าปอดเพื่อเพิ่มความกล้าให้กับตัวเองก่อนจะเอ่ยถาม “คุณมาทำอะไรที่นี่? ”
“ผมมาทำอะไรก็ไม่เกี่ยวกับคุณ แต่ดูท่าทางคุณจะมีความสุขดีนี่” มาริคกอดอกแล้วยกมุมปากขึ้นอย่างเยาะๆ
“ก็แน่นอนอยู่แล้วค่ะ คนเราเมื่อได้อยู่กับคนที่เรารักก็ย่อมมีความสุขเหนือสิ่งอื่นใด แล้วคุณล่ะคะน่าจะมีความสุขมากเหมือนกัน” จัสมินเชิดหน้าขึ้นแล้วมองสบตากับอีกฝ่าย โดยที่ต้องเก็บซ่อนความดีใจและความหวาดกลัวเอาไว้ภายใน