พันธนาการจองจำใจ

เธอกับเขามีชีวิตที่แตกต่างกันทุกอย่าง เขาคือนักร้องและนักธุรกิจมหาเศรษฐีชื่อดังระดับโลกที่ไม่มีใครไม่รู้จัก เส้นทางของเขาเดินอยู่บนพรมแดงโปรยด้วยกลีบกุหลาบ ส่วนเธอเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ชีวิตเต็มเปี่ยมไปด้วยมรสุมขวากหนามและความลำบาก เธอกับเขาอยู่ห่างกันคนละฟากโลก แต่ในวันหนึ่งโชคชะตากลับพัดพาเธอกับเขาให้มาเจอกัน การพบเจอครั้งแรกระหว่างเธอกับเขาไม่มีอะไรให้น่าจดจำหรือน่าอิจฉา กว่าจะลงเอยกันได้มีเรื่องมากมายคอยเป็นปัญหา มรสุมชีวิตของเธอนับตั้งแต่ได้เจอกับเขาย่างกรายเข้ามาให้ต้องเจ็บปวดครั้งแล้วครั้งเล่า ตอนแรกยอมรับว่าเคยเกลียดเขามาก ที่เคยบอกว่าจะตัดใจจากเขาก็พยายามมาหมดแล้วแต่ในเมื่อหัวใจมันทำไม่ได้สุดท้ายจึงต้องปล่อยไปตามพันธนาการที่ถูกจองจำ...

*********

"รีบกินจะได้รีบทำงานต่อ"
"งานอะไร"
"แล้วเธอคิดว่าเธอมีหน้าที่อะไรล่ะ ตั้งแต่อยู่อเมริกามาจนถึงตอนนี้ยังไม่รู้อีกเหรอว่าเธอมีหน้าที่ยังไงกับฉัน"
"แต่ฉันต้องกลับไปหาลูกแล้ว"
"พ่อมันก็มี ให้พ่อมันดูแลไปสิ"
"คุณปรินไม่ใช่พ่อเขา"
"แล้วถ้าไม่ใช่ไอ้บ้านั่นจะเป็นใครไปได้ล่ะ ฉันงั้นเหรอ?"
"เขาเป็นลูกของคุณค่ะ"
"อะไรนะ เด็กนั่นเป็นลูกฉันเหรอ ฮ่าๆ เธอคิดว่าฉันเป็นเด็กอนุบาลหรือไงถึงคิดจะหลอกฉันได้ เอาไปหลอกควายกับคนปัญญาอ่อนเถอะ"
"ค่ะ ถ้าคุณไม่เชื่อคุณก็เป็นควายต่อไปแล้วกัน..."

***เรื่องสุดท้ายแห่งปี พ.ศ. 2564 สวัสดีปีใหม่ก่อนได้ไหมไม่รู้...สวัสดีก่อนเลยแล้วกัน^^

***โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนได้นะคะ ขอบคุณสำหรับการสนับสนุนในทุกรูปแบบ ถ้าจะกรุณาช่วยปาคนละรีวิวให้ไรท์จะซึ้งใจมาก แฮ่ะๆ...