สตรีขายข่าวอันดับหนึ่งแห่งต้าเฉิง

หากกล่าวถึง ‘เว่ยซิ่วอิง’ ทุกคนย่อมรู้จักในนามของหญิงสาวอัปลักษณ์แห่งหอคณิกาฮุ่ยเจิน บ้างก็ว่านางนั้นสติไม่เต็มชอบเอาดอกไม้แดงมาทัดหูทาหน้าขาวผ่องแล้วปกปิดภายใต้หน้ากากตัวตลกห้อยลิ้นอีกชั้นหนึ่ง แต่คนส่วนน้อยเท่านั้นที่จะได้ล่วงรู้ความลับหนึ่ง...

แท้จริงแล้วแม่นางน้อยอัปลักษณ์ผู้นั้นคือ คนขายข่าวอันดับหนึ่งแห่งต้าเฉิงทั้งยังเป็นนายหญิงแห่งหอคณิกาในเมืองคนเถื่อนอันเลื่องชื่อ

ตัวตนของนางนั้นยังเป็นปริศนาอยู่มาก เหตุใดนายหญิงแห่งหอฮุ่ยเจินจึงมีอำนาจล้นฟ้าปกครองเมืองเถื่อน ความสัมพันธ์อันลึกลับของนางและราชวงศ์จินที่ปกครองใต้หล้า

ไหนจะแม่ทัพหนุ่มจอมเกรี้ยวกราดที่ชอบกลั่นแกล้งเอาคืนนางอยู่เป็นนิจ หนำซ้ำยังดื้อดึงให้นางรับผิดชอบรับเขาเป็นสามีเพียงเพราะค่ำคืนวสันต์อันเกิดจากเหตุไม่ได้ตั้งใจ “รอบแรกไม่ได้ตั้งใจก็จริง” แม่ทัพหนุ่มกล่าว “แต่รอบสอง สาม สี่ ห้าหกหลังจากนั้นเป็นข้าเองที่ตั้งใจกระแทกใส่เจ้า กลืนกินเจ้าเข้าไปทั้งตัว แม้เจ้าร้องขอให้หยุดข้าก็ยังไม่หยุด เช่นนั้นแล้วยังจะคิดว่าข้ามิได้ตั้งใจอีกหรือ”

ดูเขากล่าวถ้อยคำหน้าไม่อายพวกนั้นสิ เว่ยซิ่วอิงอยากจะเอาเท้าก่ายหน้าผากเสียจริงๆ