Cinderella มาเฟีย ตอนทายาท ❶ [ 2 เล่มจบ]

“อะ...อี้หลง…แก...ไอ้จืออี้!!!”

“เป็นไงแม่พิมพิลาลัยสบายดีอยู่ใช่ไหม!?” เสียงหวานดังพูดยั่ว เมื่อได้รับคำพูดปรามาสไม่ น่าให้อภัย จากร่างที่ดูแย่และส่งกลิ่นคละคลุ้งไป ด้วย ร่างกายที่ไม่เคยได้รับการอาบน้ำ

“กรี๊ดดดดดด”

“หยุดแล้วหุบปากเน่าๆ ของเธอเดี๋ยวนี้นะ เจียงหลานนิง ก่อนที่เพื่อนฉัน ไม่ใช่สิ ก่อนที่ฉัน จะทนไม่ได้ เดินเข้าไปตบหน้าของคนใจอสรพิษ ผิดมนุษย์ของเธอ!!!” เฉิงฟ่านทนเห็นเพื่อนรัก ที่ ไม่ได้มีความผิดอะไรกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น ถูกต่อ ว่าต่อขานจากปากเน่าๆของหญิงสาวตรงหน้าไม่ได้

“ชูร์...เฉิงฟ่าน” ดีแต่ว่าฝ่ามือของคนรักรั้ง กายเขาเอาไว้ทัน ก่อนที่เขาจะทำตามปากพูด

“...........” จืออี้ยืนอึ้งไปครู่หนึ่ง เมื่อได้ยินเสียงเกรี้ยวกราดของเฉิงฟ่านดังระเบิดอารมณ์ต่อว่าหญิงสาวแทนตน

“ขอบใจนะเฉิงฟ่าน” ใบหน้านวลสวย บ่าย กลับไปพูดขอบใจเพื่อนรัก ก่อนจะกราดร่างเข้า ไปหาร่างที่ทำเก่งเมื่อครู่ ในจังหวะที่ร่างสูงไม่ทัน ตั้งตัวว่าจืออี้จะทำแบบนั้น ทุกคนได้แต่ยืนมึน

เพี้ยะ!!!

“ตบนี้สำหรับคำพูดก้าวร้าว ทำให้เพื่อนฉัน ต้องอารมณ์เสีย!!!”

เพี้ยะ!!!

“และตบนี้จากการไม่เจียมตัวของเธอ ที่คิด จะกลับมาแย่งผู้ชายคนเดียวของฉัน!!!” ปลายนิ้ว บางสะบัดเข้าใส่ติดต่อกันรวดเร็ว และในจังหวะ ที่สามที่หลางนิง ไม่สามารถทรงกายให้หยัดยืน ต่อไปกายบางก็ส่งสายตาเรียกหาเข็มที่บรรจุยา เส้าชิงเดินตรงเข้าไปหยิบยื่นตัวยา ที่ครั้งหนึ่ง เกือบทำให้ร่างตรงหน้าขาดใจตาย หากว่าร่าง กายของจืออี้ไม่ไ้ด้มีโคโมโซมด้อยเพียงแค่10%

จากโคโมโซมที่ปกติดี เพราะหากว่าโคโม โซมตัวสุดท้ายมีความผิดปกติจริง โจวจืออี้ตรง หน้า ก็จะไม่ใช่เด็กหนุ่มที่มีรูปร่างหน้าตาเป็น ปกติเหมือนในขณะนี้ นอกไปจากใบหน้าที่ส่อ อาการของคนร่างกายไม่ปกติ

เพี๊ยะ!!!

“ตบครั้งที่ 3 นี้เพราะความใจคอโหดเหี้ยม ของเธอ ที่ทำให้ฉันเกือบตาย เพราะสิ่งที่เธอสั่ง ให้คนฉีดใส่ร่างของฉัน!!!”

ฉึก!!!

“กรี๊ดดด..แกฉีดอะไรใส่ฉัน...อึก..อือ..”หลัง ถูกตบสามครั้งติดกัน ปลายเข็มแหลมก็ถูกจิ้มใส่ ท้องแขนของเธอ

“หึหึหึ...ยาอะไรน่ะหรือ ก็ตัวยาตัวเดียวกับ ที่ร่างกายฉันได้รับ จนกระทั่งตั้งครรภ์ในเวลานี้ ไงล่ะ!?”
จืออี้ยกยิ้มยั่วประสาท ให้ร่างที่ดวงตาเบิก โพลงหวาดกลัว

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

“ถ้ามันเสี่ยงก็ผ่าเอาเด็กออก” เสียงกัมปนาท ดังพูดอย่างตัด ใจทิ้งให้ร่างที่นอนนิ่งฟังคำ พูดของหมอ หดตัวขึ้นหลบหนีฝ่ามือที่พยายาม จะตามเข้ามาโอบกอดตัวเขา

“ไม่!!!”

“จืออี้ฟังพี่ๆ จะไม่ยอมเสี่ยงให้เกิดอะไรขึ้น กับเราเด็ดขาด” อี้หลงพยายามอธิบายสิ่งที่เขา พูดออกไปเมื่อครู่ แต่ดูเหมือนคนรักของเขาจะไม่ เข้าใจกับสิ่งที่เขาพยายามอธิบาย ร่างบางถึงได้ ดื้อดึงปัดป้องฝ่ามือเขา

“จะได้หรือไม่ได้ พี่อี้หลงก็สั่งให้หมอทำ แบบนั้นไม่ได้ ถ้าพี่สั่งให้หมอทำจริง เตรียมรอรับศพผมได้เลย!!!”

“จืออี้!!!อย่างดื้อกับพี่แบบนี้!?”

“ผมไม่ได้ดื้อ!?แต่ถ้าคุณทำจริง ผมทำตามอย่างที่ผมพูด!?”

“โจวจืออี้!!!”