น้ำตาลใกล้รัก

เพลย์บอยตัวดีถูกน้องสาวหักคอฝากงานเพื่อนรัก

ตอนแรกก็หมั่นไส้เด็กเส้นอวดดีอยู่หรอก แต่ร่วมงานกันไปกลับตกหลุมรักเธอเข้าอย่างจัง

หากก็ต้องรั้งหัวใจตัวเองไว้เพราะน้องสาวตัวแสบแกล้งดักคอไว้ว่าสาวน้อยหน้าหวานของเขามีลูกแล้ว

รักเธอจนหมดเปลือก ซ้ำยังเอ็นดูลูกสาว (นอกไส้) เธอจนหมดใจ

รักแบบโดนกั๊กจะใครเฉลยให้สมหวังล่ะ ในเมื่อหนูน้ำของเขาก็ทำตาใสไม่รู้เรื่องรู้ราว



+++



“จะไปไหนเหรอครับคนสวย...”

ชลนรีเงยขึ้นมองคนที่บังอาจมาทักทายในยามที่เธอกำลังหัวเสีย ถ้าคิดมาหาเรื่องเธอตอนนี้รับรองคนคนนั้นกำลังคิดผิด คนกำลังโมโหและกำลังหิวด้วย แต่ทันทีที่เห็นร่างสูงใหญ่ที่เดินมาดักหน้าเอาไว้ หญิงสาวก็ตกใจ กว่าจะรู้ตัวก็ตอนที่ตัวเองก้าวถอยหลังช้าๆ

“เดี๋ยว จะไปไหนน้ำ...หยุดเลย พี่เหนื่อยแล้วนะ” ธานันทท์รีบห้ามคนที่ก้าวหนีเขาเสียดื้อๆ

“หยุด อย่าเข้ามานะ ! ถ้านายเข้ามาอีกนิดเดียวฉันวิ่งจริงๆ ด้วย” ชลนรีขู่ฟ่อ นิ้วเรียวชี้หน้าชายหนุ่มอย่างเอาเรื่อง แม้จะแอบดีใจที่เจอเขามายืนอยู่ตรงนี้ แต่เธอยังไม่หายโกรธเขาเสียหน่อย

“จะไปไหนอีกล่ะน้ำ กลับกันเถอะ มืดแล้วอย่ามัวแต่เล่นอยู่เลย”

“ฉันไม่ได้เล่น...” เสียงสูงปรี๊ด “นายจะกลับก็กลับไปสิ มาทางไหนไปทางนั้นเลย อย่ามายุ่งกับฉัน ฉันกลับเองได้”

มุมปากของชายหนุ่มยกขึ้นเล็กน้อย แม่เสือสาวของเขากำลังงอน ดวงหน้าหวานนั้นงอง้ำอย่างเด็กเอาแต่ใจ แต่เขากลับหลงรักเด็กเอาแต่ใจคนนี้ไปหมดใจแล้ว ยังไงก็ต้องง้อ ขอคืนดีล่ะนะ

“พี่มาทางไหนก็กลับทางนั้นอยู่แล้วละ แต่คนบางคนนี่สิ มาทางไหนตัวเองยังไม่รู้ แล้วนั่นกำลังจะไปไหนอีกก็ยังไม่รู้ วันนี้จะได้กลับไหมน้า” ว่าแล้วเขาก็หัวเราะดังลั่น เห็นหญิงสาวยืนเก้ๆ กังๆ อยู่สักพักก็พอรู้แล้วละว่าเธอกำลังหลงทาง

โดนชายหนุ่มแหย่เข้าให้ ชลนรีแทบจะเต้นเลยทีเดียว

“พี่ขอโทษนะน้ำ”

ใบหน้าหวานที่งอง้ำตอนแรก แอบยิ้มเล็กน้อย แต่ไม่เปิดโอกาสให้คนข้างหลังได้เห็น

“คุณคิดว่าคำขอโทษ มันเหมาะกับความผิดของคุณแล้วเหรอ รู้สึกว่าคุณถนัดนักนะคำว่าขอโทษเนี่ย”

“น้ำจะให้พี่ทำอะไรพี่ยอมทำหมดเลย แต่น้ำอย่าโกรธพี่นะ นะครับคนดี”

ชลนรีไม่ตอบคำถามนั้น เธอได้แต่เดินเงียบๆ จนคนข้างหลังเริ่มกระวนกระวายใจ อยากคุยให้รู้เรื่อง

“พี่ยอมรับนะว่าพี่ทำรุนแรงและไม่ให้เกียรติน้ำ แต่พี่ไม่เคยคิดจะทำร้ายน้ำเลยนะ น้ำยกโทษให้พี่ได้ไหม ยกโทษให้คนแย่ๆ แบบพี่ได้ไหมครับ”

ชลนรีแทบจะลอยแล้ว นายธานันทท์หน้าดุกำลังง้อ แต่เธอก็ยังเก็บอาการ

“คุณไม่มีเหตุผล คุณคิดว่าผู้หญิงเป็นของเล่น อยากทำอะไรก็ทำเพียงเพราะคุณมีแรงเยอะกว่า คุณทำกับทุกคนแบบนี้หรือเปล่าคุณธานันทท์”

“ใครว่าพี่ไม่มีเหตุผล...” ชายหนุ่มเถียงทันควัน

“พี่ทำไปก็เพราะว่า...เพราะว่า...”

ธานันทท์ทำอะไรไม่ถูก ตอนอยากให้เธอหันมาพูดกันดีๆ ก็ไม่หัน พอตอนนี้กลับหันกลับมาเสียเฉยๆ สาวน้อยคนนี้ช่างเจ้าเล่ห์นัก ดวงตากลมโตที่กำลังจ้องมองเขาอยู่ทำให้คำพูดที่อยากพูดมันพากันจุกอยู่ที่ลำคอเหมือนจะอายคนตาโต

เห็นเขาไม่พูดอะไรต่อ ร่างสูงโปร่งก็หันขวับกลับไปเดินอย่างเร็วๆ คราวนี้ต่อให้เรียกเธอก็จะไม่หันไปมอง ไม่สนใจอีกแล้ว ดีแล้วละที่เธอกัดปากเขาไปแบบนั้น อยากสมน้ำหน้านัก คนปากแข็ง

มันยากนักรึไงแค่บอกว่าเขาหึงเธอเนี่ย...


+++


เคยตีพิมพ์มาแล้วในชื่อเรื่องเรือนสายน้ำนะคะ ถ้าใครโหลดแล้ว TOUCH จะอัพเดตให้เลยค่ะ

TOUCH และ 9Law9 ขอบคุณสำหรับการติดตามนะคะ ^_^