สามีรายวัน

โลกของเขาและเธอเหมือนเส้นขนาน
ไม่มีวันมาบรรจบกันได้
หากหญิงสาวไม่มาใช้บริการผู้ชายขายตัว
.
***เปลี่ยนชื่อจากบทประพันธ์เดิม 'เกมรักระเริงไฟ'

“เอก พี่รักเอกมากเหลือเกิน... พี่ต้องการ... เอก”
เสียงเพ้อพร่ำรำพันรักเปิดเผยถึงความรู้สึกที่ซุกซ่อนอยู่ก้นลึกภายในหัวใจดังเล็ดลอดจากริมฝีปากอิ่มสวยอยู่เป็นระยะๆ สลับกับเสียงลมหายใจหอบหนักหน่วงราวกับจะขาดใจ เร่งเร้าให้คนคุมเกมเร่งสะโพกรุนแรงหนักหน่วงสลับสับเปลี่ยนเป็นเบาบางอย่างรู้จังหวะ

“ผมก็รักพี่...นะครับ” เอกภพเอ่ยไปตามบทพูดเหมือนเช่นทุกครั้งเพื่อเติมเชื้อไฟปรารถนาให้ลุกโชนต่อเนื่อง

“พี่มีความสุขมากเหลือเกิน พี่จะไม่ยอมเป็นของใครนอกจากเอก”

“ผมก็มีความสุขมากครับ ผมอยากอยู่กับพี่แบบนี้ตลอดไปนะครับ” เขากระซิบแผ่วพลางสอดกายประสานเป็นหนึ่งเดียว

ลูกค้าสาวส่งเสียงกรีดร้องเมื่อแรงปรารถนาพุ่งถึงขีดสุด ปลายเล็บจิกลงกลางแผ่นหลังจนเอกภพรู้สึกเจ็บแปลบ แต่ทั้งหมดนั้นไม่อาจต้านทานไฟเสน่หาที่ยังคงลุกโชนในตัวชายหนุ่ม

เขายังคงโยกย้ายส่ายสะโพก เร่งจังหวะเลื่อนเคลื่อนกายส่งมอบความหฤหรรษ์ ราวกับนักกีฬาผู้เปี่ยมด้วยพละกำลังมหาศาล ทุกท่วงท่าทั้งหมดนั้นล้วนเป็นคุณสมบัติที่ทำให้บรรดาผู้หญิง ไม่ว่าสาวน้อยสาวใหญ่ต่างติดใจหลงใหลในรสสวาทที่เอกภพตั้งใจมอบให้กับผู้ใช้บริการ

แต่ไม่ว่าจะอย่างไร เกมการแข่งขันก็ต้องถึงจุดหมายปลายทางแห่งชัยชนะ และเขาก็คือผู้ชนะในเกมเสน่หา ที่หญิงสาวส่วนใหญ่ยินยอมพร้อมใจเป็นผู้พ่ายแพ้ เพื่อจะได้เป็นฝ่ายคุมเกมในการแข่งขันครั้งต่อไป