All I want is to be a Happy Philosopher เกิดชาตินี้พี่ขอเป็นนักคิดที่มีความสุข

หนังชีวิตของผม
แต่ก่อนเป็นคนเรื่อยๆเฉื่อยชา
เหมือนกับว่าเป็นคนไม่มีหัวใจ
เลยทำทุกอย่างเพื่อติดไฟในใจให้ได้
จึงเป็นเหมือนผีบ้าร่านเร่ามากมาย
อะไรๆก็อยากคิดอยากทำไปหมด
พอเริ่มติดไฟได้ น้ำแข็งในหัวใจละลาย
เริ่มมีความรู้สึกรู้สาอะไรขึ้นมาเรื่อยๆจนมากเกินไป
ประสบพบเจออะไรก็หวั่นไหวไปหมด
ชอบนั่นชอบนี่รักคนนั้นเกลียดคนนี้ไม่มีว่าง
จนไฟในใจร้อนแรงเกินไป ทำให้ระเบิด
เป็นบ้าอยู่กับชีวิตกึ่งจริงกึ่งฝันเป็นช่วงๆ
แรกๆก็มีความสุขสนุกสนานดีอยู่
ต่อมาก็เจ็บปวดเรื่อยๆทั้งวันทุกวันเพราะใช้ไฟในหัวใจมากไป
พอเชื้อเพลิงหมดก็หมดอาลัยตายอยากจนอยากตายไปสองครั้ง
เป็นอย่างนี้อยู่สามครั้ง พอครั้งสุดท้ายก็รู้แล้วว่า ไม่มีหัวใจหนะดีแล้ว
จะได้อยู่เย็นเป็นสุข ไม่ต้องรู้สึกรู้สาเวียนวนจนเจ็บปวดหัวใจอีก
จึงคิดว่าเป็นเหมือนไซบอร์กอะดีที่สุดแล้ว
ถึงมันจะมีแต่สมองกับร่างกายทำให้แห้งแล้งไปหน่อย
แต่ก็คุ้มค่าที่ว่า ไม่ต้องมาเจ็บปวดหัวใจอีก
ครั้งสุดท้ายนี้คงจะจบจริงเรื่องหัวใจ ไม่ต้องหลงไหลรักใคร่ใครยังดีกว่าอีก
อยู่คนเดียวในทางจิตใจไปเรื่อยๆ ดูนั่นชมนี่ ก็ชีวีชื่นบานสนุกสนานดี
สุดท้าย ทุกอย่างก็จบลงด้วยดีจริงๆ คือ แยกย้ายกันไปที่ชอบที่ชอบ
ถ้าชอบที่เดียวกัน เดี๋ยวก็ไปเจอกันเอง
แล้วก็ใช้ชีวิตเหมือนการบรรเลงเพลงรักไปชั่วนิรันดร์แค่นั้นเอง