พี่ว๊ากเย็นชากับน้องลักยิ้ม (รุ่นพ่อแม่ ภาค 1)

"เฮ้ย ๆ พวกมึง เมื่อกี้พวกกูไปแอบส่องน้องปี 1 มาเว้ย ปีนี้มีแต่เด็ด ๆ ทั้งนั้นเลยว่ะ"

"กูก็เห็นมึงเด็ดทุกปีไอ้เหี้ยเหนือ" หินผาตอบกลับเพื่อนหน้าหม้อที่คอยจ้องแต่สาว ๆ รุ่นน้อง เพราะปีไหนปีนั้นก็เสร็จมันทุกที ด้วยนิสัยที่กะล่อนขี้เล่นและเป็นคนเฟรนลี่ ทำให้สาว ๆ นี่เคลิ้มไปกับคำหยอดหวาน ๆ ของมันแทบจะทุกคน

"แต่ปีนี้มีเด็ดกว่าทุกปีเว้ย" ไฟพูดพร้อมกับยักคิ้วกวน ๆ ส่งมาให้เพื่อนทั้ง 2 คนที่ไม่ค่อยจะสนใจสาว ๆ ที่แวะเวียนมาขายขนมจีบหรือมาเสนอตัวให้เท่าไหร่นัก

"ทำไมวะ ปีนี้มีนางสาวไทยมาลงทะเบียนเป็นน้องปี 1 รึไง" หินผาถามกลับไปแบบกวน ๆ แบบไม่ใส่ใจนักก็มันเป็นเรื่องปกติของไอ้ 3 คนนี้อยู่แล้ว ซึ่งผิดกับวายุที่นั่งก้มหน้าก้มตาดูโทรศัพท์มือถือของตัวเองโดยที่หูก็คอยฟังเพื่อน ๆ คุยกันไปด้วย

"ปีนี้ที่เด็ดไม่ใช่สาว ๆ เว้ยมึง แต่เป็นน้องลักยิ้มของกูต่างหาก น้องลักยิ้มของกูน่ารักม๊ากกกกมึง ฮือ~ กูอยากได้น้อง" ดินพูดบอกเพื่อนพร้อมกับทำหน้าเคลิ้ม ๆ

"อะไรของพวกมึงกันวะ น้องลักยิ้มห่าอะไร"

"ก็น้องคนนี้เป็นน้องผู้ชายเว้ย ตัวเล็ก ๆ น่ารัก ๆ ผิวก็ข๊าวขาวออกอมชมพูด้วยนะมึง ผมสีน้ำตาลเข้ม ตาโต ๆ จมูกรั้น ๆ ปากก็แดงโคตรน่าจูบเลย ยิ่งเวลายิ้มนะพวกมึงเอ๊ยมีลักยิ้มทั้งสองข้างเลย ยิ้มทีกูนี่แทบจะละลายเลยว่ะ โอ๊ย! กูไม่รู้จะอธิบายยังไงว่ะ น้องแม่งน่ารักฉิบหายเลย" เหนือพูดพร้อมกับเอามือยีหัวตัวเองแบบไม่รู้จะอธิบายยังไงให้เพื่อนเข้าใจถึงความน่ารักของน้องลักยิ้มของเขาดี

"แค่ก!! แค่ก!!" หินผาถึงกับสำลักน้ำลายตัวเองเมื่อได้ยินเพื่อนหน้าหม้อของเขาทั้งสามคนพูดถึงน้องลักยิ้ม ก็ไอ้ที่เพื่อน ๆ ตัวดีพูดมาทั้งหมดนี้มันน้องเขาชัด ๆ เลย ฉิบแล้วน้องกู ขนาดวันแรกยังเข้าตากรรมการอย่างไอ้สามตัวนี้อย่างรวดเร็ว และไม่ต้องพูดถึงต่อ ๆ ไปเลย แค่คิดก็ปวดหัวพี่ชายที่หวงน้องยิ่งชีพอย่างเขาแล้ว

วายุได้ยินทุกคำที่เพื่อนคุยกันก็ได้แต่นั่งก้มหน้าดูโทรศัพท์แล้วขมวดคิ้วนึกภาพตามเพื่อนเขาที่พูดถึงน้องลักยิ้มอะไรนั่นของพวกมันไปด้วย

"ไร้สาระ"

นี่คือคำพูดที่หลุดออกมาจากปากเพื่อนจอมเย็นชาของพวกเขา

"เออ...แล้วกูจะคอยดูมึงไอ้วายุ ถ้ามึงได้เห็นน้องนะมึงจะไม่พูดคำนี้ออกมาหรอกกูรับประกัน เจ้าชายเย็นชาอย่างมึงจะต้องละลายเลยทีเดียวที่ได้เห็นน้องลักยิ้มของกู ชิส์~" เหนือพูดพร้อมเชิดหน้าใส่วายุ