ร้ายนักลองมารักกันไหม

"ชีวิตจริง มันน้ำเน่ายิ่งกว่าละครอีก"
น้ำเสียงขื่นเอ่ยขึ้นมา ริมฝีปากสีแดงคลี่ยิ้มเหมือนกำลังเยาะหยันชีวิตตัวเอง รวีรินทร์มองคนที่กระดกเครื่องดื่มเข้าปากแทนน้ำ ก็ได้แต่ส่ายหน้า กินแบบนี้คงได้เมาอีกไม่นาน

"ละครบางเรื่องเขาก็อ้างอิงจากชีวิตจริงนั่นแหละค่ะ และคนบางคนก็ร้ายกว่าในละครเสียอีก"

"ใช่ เธอพูดถูก หึ วงการมายาเรายังรู้ว่านั่นคือการแสดง แต่นอกบทของการแสดงนี่สิ ที่เราไม่อาจจะรู้ว่าใครกำลังแสดงละครตบตาเราอยู่หรือเปล่า สุดท้ายตัวร้ายที่แท้จริงกลับเป็นตัวเอกซะงั้น หึ ตลกสิ้นดี เธอว่าไหม"

อาจเพราะน้ำเมาที่รับเข้าไปพอสมควร หรือเพราะความอัดอั้นตันใจ ทำให้รฐินันท์ระบายความในใจออกมากับคนที่ไม่ได้สนิทเลยสักนิด มิหนำซ้ำเราสองคนยังเคยถูกนักข่าวเอาไปเขียน ว่าเป็นนางร้ายเกาเหลาข้ามช่องอีกต่างหาก ถ้าหากมีใครมาเจอนางร้ายสองคนอยู่ด้วยกันตอนนี้ละก็ อยากจะรู้เหมือนกัน จะจับเอาไปเขียนอะไรอีก

"ก็แค่ ผู้หญิงสองคนที่มีปัญหาเรื่องความรัก แล้วบังเอิญหลบมาพักใจในสถานที่เดียวกัน เท่านั้นเอง"