ให้รัก

“เออ! พี่บุ้ง” เรียกอย่างนี้ทีไรต้องมีเรื่องให้หวั่นไหวหัวใจทุกทีสินะ
“ว่าไง”
“ตอนทำเปิดไฟได้มั้ยครับ”
ณหทัยจ้องตาเขาที่พยายามโน้มน้าวให้เธอเปิดไฟ และแน่นอนว่าเธอไม่อยากให้เปิดอยู่แล้ว...
“เนื้อตัวพี่ไม่ได้สวยงาม ปิดไฟจะดีกว่า” เธอว่าอย่างนั้น
“ผมไม่ถือหรอก อยากเห็น”
“ถ้าริวอยากเห็นร่างกายผู้หญิงที่มีแต่ไขมันส่วนเกิน เนื้อตัวแตกก็แล้วแต่”
“คงไม่แย่ถึงขนาดทำต่อไม่ได้หรอกมั้ง”
เขาจะพูดว่า ‘ไม่แย่ถึงขั้นเอาไม่ลง’ ก็ดูจะโหดร้ายกับฝ่ายหญิงไปสักหน่อย
“ก็ลองดู...แต่ถ้ามันน่าเกลียดมากเกินกว่าริวจะรับไหวก็แค่หยุดทำ”
ณหทัยพูดประโยคนี้ออกมาราวกับว่าไม่กระทบกระเทือนจิตใจ ทั้งที่จริงแล้วเธอเจ็บปวดทุกวินาที...แต่มันก็จริงนี่นา แค่เกิดมาอ้วนก็ผิดแล้ว